Afgelopen vrijdag ben ik opgestapt als lid van de Internationale Socialisten (IS), de organisatie waar ik sinds het voorjaar van 1988 deel van heb uitgemaakt. Het is één van de pijnlijkste besluiten geweest van mijn leven, maar het was naar mijn gevoel onontkoombaar.
Met de kernprincipes van de organisatie – via arbeidersstrijd naar revolutie gaan, en als wezenlijk onderdeel daarvan een revolutionaire organisatie opbouwen – ben en blijf ik het eens. Met de precieze aanpak en invulling ervan, en met de werkwijze, vaak veel minder. Meningsverschil daarover hoort echter bij activiteit als revolutionair socialist. Op zich ligt de reden voor mijn vertrek daar niet.
Intussen was ik echter ook overspannen, waardoor mijn toch al een dunne huid momenteel extra weinig kan hebben. De ruis waarmee het uitvechten van meningsverschillen te vaak gepaard gaat, trek ik minder dan ooit. En eigenlijk ben ik sowieso een klein beetje te autistisch om in wat voor organisatie dan ook prettig te werken. De combinatie is me, na een heel lange periode van knagend ongenoegen, teveel geworden. De opvattingen van de IS deel ik in de kern. Maar lid ben ik van de organisatie niet langer. Al zeg ik nooit 'nooit'. Ik heb de organisatie nog steeds hoog zitten, en hoop dat dit zo blijft. Maar voor mijzelf is het nu genoeg, voor even of voor langere tijd.
Ik doe rustig aan, en ga tijd steken in heroriënteren, terug naar de bronnen en kern van mijn opvattingen. Hoe die zich zullen ontwikkelen valt niet te zeggen. Maar ik hoop dat het lot van gefrustreerd, verbitterd, ex-linkse rancuneuze mopperaar me bespaard wordt. Ik wil de naam van dit weblog eer blijven aandoen: ravotten met woorden en daden (en mensen :-) ), als vuurrooie rebelse levensgenieter. Ik hoop het kapitalisme levenslang overlast te blijven bezorgen in een gevecht voor bevrijding dat ook mijn gevecht is en blijft.
Dat iets van meningsverschillen tussen mij en de IS door gaat klinken op dit weblog is niet ondenkbaar, maar wie een partijtje moddergooien van mij richting IS zoekt hier, zal zich hopelijk vergissen. Lezers die komende tijd verschil zien tussen wat ik schrijf en wat ze in publicaties van de IS lezen, hoeven hier geen verbazing over uit te komen spreken. Als IS-er ben ik hier niet langer aanspreekbaar – wel als socialist die uit dezelfde rode bron put en zij aan zij met Internationale Socialisten de strijd voort wil zetten.
10 opmerkingen:
Capitalism kills,
kill capitalism!
Het lot van ex-linkse mensen treft enkel die mensen die niet links meer zijn (en dat waarschijnlijk ook nimmer zijn geweest).
'Je wordt niet als socialist geboren' heb ik wel eens iemand horen zeggen. Welaan, voor velen zal dat zeker en vast gelden maar voor iemand als de rooie ravotr geldt dat hij als socialist geboren is.
A las barricadas, compañero, a las barricadas!
Hey peter,
ik heb hier uiteraard begrip voor en snap je beweegredenen.
uiteraard hoop ik nog op mooi stukken op je weblog (die ik zeker zal blijven checken), en hoop ook binnenkort weer zij aan zij te staan in een massademonstratie ;)
tot snel!
groetjes,
John
dat is zeker een schok.
ik miste al een tijdje de link naar het IS-blog op je site. Ik dacht: "Ze zullen hem toch niet geroyeerd hebbben?"
Je schrijft: "Maar ik hoop dat het lot van gefrustreerd, verbitterd, ex-linkse rancuneuze mopperaar me bespaard wordt."
Dat hoop ik ook voor jou.
Veel sterkte. Ik weet zelf hoe moeilijk dit soort afscheid is.
@ keesjemaduraatje: beter lezen aub. In het lijstje met links staat, als derde, pal onder mijn eigen andere blogs, pal boven Counterpunch, Internationale Socialisten. Weliswaar nog de oude url (dat verbeter ik wel eens), maar je wordt keurig doorgelinkt naar het IS-nieuwsblog. Ik voel geen enkele aanvechting om de link naar de IS-site te verwijderen, het is een goede en nuttige site, en ik ben trots en dankbaar dat ik er een bijdrage aan heb mogen en kunnen leveren. Bovendien vind ik het verwijderen van op zich nuttige links, enkel en alleen vanwege het beïndigen van mijn lidmaatschap, een vorm van kinderachtigheid die ik graag aan anderen overlaat.
@Peter: Het was namelijk zo: ik kan de url van die internationale socialisten nooit vinden, omdat het een veels te moeilijke naam is: "is-nieuws.blogspot..."
Daarom zocht ik de link altijd bij jou en die link was inderdaad weg. Vond ik vreemd.
Als officieel erkende IS-watcher wil ik wel graag op de hoogte blijven over welke obscure extremistische Midden-Oosten-sekte ze nu weer ondersteunen.
Maar dat ga ik jou allemaal nu niet meer verwijten, want je bent eruit gestapt.
@Keesjemaduraatje
Heel moeilijk te onthouden hè, internationalesocialisten.org
Misschien moet je "officieel" veranderen in "zelfbenoemde".
Hoe vaak is jou nu wel niet uitgelegd waarom wij het verzet in Palestina, Irak & Afghanistan steunen? Jij wil het gewoon niet begrijpen, dus ik ga mijn moeite er ook niet aan verspillen om het nog een keer uit te leggen!
is goed Jelle.
Hoogst opmerkelijk, en dat op een onsmakelijke manier. Zelf vertrekken met muizige verhalen over je dunne huid, terwijl je als een soort vereerde veteraan en intellectuele henchman iedereen die in de IS zijn bek durfde opendoen tegen de leiding hardhandig naar de uitgang hielp begeleiden. Maar dat jammeren over persoonlijke gevoeligheden is wel true to form: de warme cocon van een nannobureaucratie bleek toch niet zo warm. Interessant joh! er bestaan ook mensen die socialist zijn geworden omdat ze wilden vechten tegen onderdrukking en uitbuiting en niet omdat ze een plek zochten om warm te blijven.
Ha Peter,
Ik hoorde het onlangs pas, dat je er uit bent gestapt. Dat zag ik niet aan komen en ik vind het echt vervelend voor je, want ik weet hoe en op wat voor manier dat kan gaan. Niet altijd even kameraadschappelijk zeg maar.
Ik wens je veel geluk! Tot de volgende demonstratie.
Strijdbare groet,
Willem D.
Een reactie posten