zondag 30 juli 2006

Nieuwe Israelische wandaad

De verschrikkingen in Libanon hebben vandaag een nieuw dieptepunt bereikt met de Israelische aanval op een flatgebouw in Qana. Daarmee bracht het Israelische militaire apparaat minstens 54 burgers om, waaronder een groot aantal kinderen. In allerlei hoofdsteden vloeien de krokodillentranen rijkelijk, en regent het veroordelingen van regeringsleiders. Hypocriet: zolang diezelfde leiders nog steeds het sprookje erkennen dan Israel met 'zelfverdediging' is, voelt Israel zich gesteund en erkend in haar moorddadige aanvallen. En zolang die aanvallen doorgaan, zullen er nieuwe Qana's volgen. En zelfs nu kan er vanuit de VS geen oproep tot staakt het vuren af ("Wereld reageert met afschuw op bloedbad in Qana", nieuws.nl).

De gevestigde machten gaan Libanon niet redden. Werk aan de winkel dus voor mensen in verzet. Hier is bijvoorbeeld het krachtige geluid van het Alternative Information Center, een organisatie in Israel die zich verzet tegen bezetting, onderdrukking van de Palestijnen en die het koloniale karakter van de staat Israel aan de kaak stelt. Op hun website vinden we een verklaring:
Het Alternative Information Center (AIC) veroordeelt Israel vanwege de slachting op 30 juli 2006 van vluchtelingen in Qana, en de smerige poging van de Isaelische regering om haar handen in onschuld te wassen.

Gedurende de laatste drie weken waren mannen, vrouwen en kinderen gedwongen om onderdak te zoekn in Qana als onderdeel van de Israelische poging om Zuid-Libanon te zuiveren. Vanwege Israelische aanvallen op konvooien met vluchtelingen konden burgers hun reis naar het noorden niet voortzetten.
(...)
Het AIC veroordeelt de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk vanwege hun steun aan Israel' s moorddadige operaties.
(...)
De voortdurende Israelische oorlog tegen Libanon is een veldsclag in een bredere imperiale oorlog gevoerd door George Bush en Tony Blair. Ze is deel van de Amerikaanse poging om een 'nieuw Midden-Oosten' te scheppen - geregeerd door de VS en het Israelische leger voor de winst van multinationale ondernemingen.

Het AIC eist
*een onmiddellijk en onvoorwaardelijk staakt-het-vuren;
*Dat alle landen met ambassades in Israel hun ambassadeurs terugroepen;
*Onmiddelijke acties door de internationale burgergemeenschap en volksbewegingen om te protesteren tegen Israel's misdadige beleid;
*en dat de Israelische gemeenschap Ehud Olmert, Amir Peretz en Dan Halutz voor het gerecht brent wegens oorlogsmisdaden.
Vandaag hielden meteen al duizenden zeer boze libanezen meteen al een betoging tegen de aanval op Qana. Ze bestormden het VN-gebouw in Beiroet ("UN stormed amid fury over Qana bombing", Al Jazeera).

Gisteren waren er trouwens hoopgevende demonstraties tegen de Israelische agressie in Libanon. De acties vonden plaats in het land van de agressor, en in het land van de hoofdsponsor van de agressor. In Tel Aviv., Israel, betoogden zo'n 2000 mensen tegen zowel de Libanon-oorlog als tegen het Israelische geweld op Gaza. Zowel Palestijnen als Joden namen aan de demonstratie deel. Een kort verslag met foto's vind je op de website van het AIC. En in New York City voerden tussen de 1500 en de 2000 mensen actie uit solidariteit met Libanezen en Palestijnen. Verslag/ persverklaring is te lezen op het weblog van World War 4 Report.

donderdag 27 juli 2006

China: economisch wonder, sociaal drama

We horen al jarenlang berichten over de spectaculaire groei van de economie in China. Nu en dan krijgen we ook informatie over de mensen over wiens ruggen die groei wordt bereikt. Dat zijn akelige verhalen.

Wie "economische groei" zegt, zegt doorgaans ook: verstedelijking. In de Chinese steden staan de fabrieken waar de textiel wordt gemaakt die zo'n belangrijk exportproduct vormen. Daar verrijzen de flats, de kantoren en de fabrieken - op grond waar niet lang geleden boeren het land bewerkten. Die boeren raken in groten getale hun land kwijt vanwege de snelle stedelijke groei.

En het gaat om enorme aantallen mensen. Veertig miljoen boeren moesten de afgelopen 15 jaar op deze manier van hun stukje land afstand doen ("Forty million Chinese farmes lose land", Aljazeera, 24 juli 2006). De komende 5 jaar komen daar volgens een regeringsrapport nog een 15 miljoen bij. In veel gevallen is er sprake van illegale vormen van confiscatie, corrupte plaatselijke autoriteiten en het uitblijvebn van compensatie voor het landverlies. Omscholing van de ex-boeren voor een toekomst op de stedelijke arbeidsmarkt - hetgeen regeringsbeleid of althans -voornemen is, is hooguit een lapmiddel, gezien de al omvangrijke werkloosheid.

Maar het kan schrijnender. De arbeiders in China zijn blootgesteld aan enorme, vaak dodelijke risico's. Eind 2005 leden 665.043 mensen in Chna aan ziektes die veroorzaakt werden door het werk("Occupational illnesses and injuries cost Cina 100 billion yuan per year, official warns", China Labour Bulletin, 16 juli 2006) . Alleen al 606-891 daarvan leden aan pneumoniciuosis, oftewel stoflong. Dat begint op steeds jongere leeftijd toe te slaan.

Berucht zijn de talrijke ongelukken in de mijnen die China kent. Die kostten de afgelopen zes jaar minstens 5.798 doden (2000) en 6.995 doden (2002). Afgelopen jaar kwamen door mijnongelukken 5986 om ("Deconstructing deadly details form China's coal mine safety statistics", China Labour Bulletin, 6 januari 2006). Het totale aantal ongelukken neemt wat af, maar het anatal ongelukken met reletief veel doden groeit juist.

Heel veel mensen op het Chinese platteland vertrekken naar elders om werk te vinden in de bouw of de indurstrie. Sommige schattingen spreken van 120 miljoen van deze binnenlandse arbeidsmigranten, andere van 150 miljoen. Dat aantal zou wel eens tot 300 miljoen kunnen groeien. Twintig keer de bevolking van Nederland op drift, op zoek naar werk dat zwaar en doorgaans laagbetaald is, als het er al is.

Heel vaak laten deze mensen hun kinderen achter in het dorp van oorsprong. In twee klassen waar een verslaggever daarnaar vraagt, blijkt de helft van de kinderen tijdelijk zonder ouders op te groeien. "Een hele generatie groeit op zonder ouders, in verlaten dorpen waar alleen maar kinderen en bejaarden wonen." Het gaat naar schatting om zo'n 20 miljoen kinderen, en lang niet allemaal hebben ze mensen die voor ze zorgen. Contact met de ouders blijft vaak jaren achtereen uit. De kop van het artikel waar ik deze cijfers aan ontleen zegt het met wrange scherpte: "China's economy producing orphans" (Seattle Times, 11 juli 2006; gevonden via China Labor Watch)

woensdag 26 juli 2006

oude ravotr, nieuwe plek/ old ravotr, new location

Sinds 28 december 2004 heb ik een weblog via http://rooieravotr.web-log.nl. Dat blijft nog wel even bestaan maar sta voor stap ga ik over naar deze site. Je kunt hier commentaren en analyses verwachten, van politiek, geschiedenis, cultuur, en wat ik verder maar de moeite waard vind. Zoals de naam van mijn weblog al verraadt ben ik een rooie; verwacht hier subversie, geen onpartijdigheid...
********
Since December 28, 2004, I write a weblog, to be found at http://rooieravotr.web-log.nl (all in Dutch). This will remain in existence for now, but I intend to move to this new site. Also, I intend to write not just in Dutch, but in English (or something that is supposed to look like Engish; I'll do my best). You can expect comments, analyses, about politics, history, culture, and whatever strikes my fancy. As the name of my weblog already suggests, I am a "rooie" , a Red; expect, don' t expect impartiality...