Goede antifascistische actie, en meer

Soms is het plezierig om mijn ongelijk te kunnen bekennen. Vandaar is zo'n dag. Ik zat ernaast in mijn te sombere verwachting die ik gisteren uitsprak over de demonstratie die de Antifascistische Actie (AFA) vanmiddag hield tegen de optocht die de neonazistische Nederlandse Volksunie (NVU) hield. En ik ben daar blij om.

In mijn stuk van vannacht schreef ik dat ik hoopte dat de actie enigszins succesvol zou wezen, om verder te gaan met: "Helaas ziet het er echter niet zeer florissant uit." Noch buiten de AFA, noch vanuit AFA zelf was de demonstratie erg aan de grote klok gehangen. En verderop in mijn stuk: "Ik hoop trouwens dat mijn wat sombere voor morgen misplaatst is. Soms vinden er vormen van mobilisatie, van het aanboren van netwerken, plaats die zich aan het zicht van deze internetbewoner onttrekken, Misschien duiken er toch nog meer mensen op, met een diverser achtergrond dan de befaamde autonome betogers die op 14 juli de hoofdmoot vormden. Ik hoop het."

Klein - maar breedte biedt hoop

En zie! Mijn somberheid bléék misplaatst. Niet zozeer wat betreft de opkomst. Die was met pakweg zestig deelnemers veel lager dan op 14 juli. Maar hier is wat deelnemer Jelle Schuurman op zijn verslag (waar ik ook het aantal deelnemers aan ontleen ) schrijft, in zijn aanstekelijk enthousiaste stijl: "Een enorm goed teken is, dat iets minder dan de helft buiten het autonome circuit afkomstig was. Er waren (relatief) veel allochtonen..." En hij ramt het er stevig in: "ik heb liever 60 mensen bij een demo als het breder is dan de AFA alleen dan 250 mensen die allemaal uit het autonome circuit komen." Zo is het maar net - en van zestig mensen uit de veel diverser actie van vandaag is het veel makkelijke om in het volgend stadium op grotere schaal breed te mobiliseren. De actie van vandaag tegen de NVU was werkelijk een stap vooruit, net als de demonstratie van 14 juli dat op andere punten was.

Zaak wordt nu om dit vast te houden. In dat verband is van belang om te weten hoe de mensen van buiten het autonome circuit in contact zijn gekomen of gebracht met de AFA-actie. Was dit min of meer een toevalstreffer? Of is er serieus 'ge-netwerkt' (om dat rotwoord maar eens te gebruiken) om bijvoorbeeld mensen van allochtone achtergrond bij de actie te betrekken? En zo ja, hoe? Dat is een belangrijk punt, want als we dat weten, dan kunnen we die kennis de volgende keer des te beter gebruiken. Hopelijk is er ook voor de toekomst contact met (sommige van) deze mensen gelegd - die kunnen dan zelf, als zij dat willen, bij een volgende actie netwerken om zich heen uitbouwen. Zó bouwen we samen breder!

Keltisch kruis gelegaliseerd

Intussen hielden de NVU-nazi's zelf een nogal treurig optochtje - kleiner dan de bepaald niet grote antifascistische demonstratie. Wel hebben de nazi's via de rechter gedaan gekregen dat van nu af aan het Keltisch kruis - naast de hakenkruisvlag]lag een belangrijk nazi-symbool - mag worden meegedragen, zij het zonder begeleidende tekst, zoals een artikeltje op de website van De Pers aangeeft.

Dit maakt deel uit van een nare normalisering van nazi-uitingen. En hoewel ik op zichzelf het streven naar een verbod van wat voor symbolen ook geen goede antifascistische strategie vindt - je geeft de staat de macht ervoor in handen, en de staat houdt niet van links: vandaag verbieden ze het hakenkruis, morgen de afbeelding van Che, de rode ster of de A in de cirkel... - is het ongedaan maken van een verbod van een specifiek nazi-symbool onder druk van nazi's zelf, wel degelijk een kwalijke terugslag voor antifascisten - en dus voor elke serieuze democraat.

Intussen in Rotterdam...

Ook achteraf vind ik het jammer dat ik er zelf niet bij was in Den Haag. Een volgende keer hopelijk weer wel. Ik voerde echter actie in Rotterdam, waar ik met zes anderen een straatverkoop van De Socialist, het maandblad van de Internationale Socialisten, hield.

Dit was deze keer , zoals ik vannacht uitlegde, van belang omdat de Rotterdamse politie deze straatverkoop onmogelijk probeert te maken. Vandaag was de straatverkoop onder de aandacht van de media gebracht, we stonden met iets meer mensen dan anders. Eén van ons hield posters in de lucht met 'Bush terrorist' .

Het was niet erg druk, zo vertelden mensen die hier week aan week staat met De Socialist; we verkochten zeven exemplaren en deelden wat flyers uit om voor actie tegen verlenging van de oorlogsmissie in Uruzgan op te roepen. De politie kwam een paar keer langs, overlegde eventjes maar deed niets. Het AD had trouwens van de voren een aardig bericht over de zaak, waarin ze de actie zelfs keurig aankondigden. Ik ben heel benieuwd hoe de politie de komende week gaat reageren. Maar, alhoewel nog kleiner van schaal dan de antifascistische demonstratie in Den Haag , ook de actie in Rotterdam was een succesje. Zo bouwen linkse mensen stug verder aan verzet, hoe klein van schaal dat vaak ook is.

Rotterdam en Den Haag: twee acties voor democratische rechten

Op twee plaatsen tegelijk vinden morgen (1) acties plaats ter verdediging van democratische rechten. In Den Haag, waar mensen gaan betogen tegen een nazi-mars. En in Rotterdam, waar mensen actie gaan voeren tegen een poging van de politie om een vrije meningsuiting te onderdrukken. Ook een rooie ravotr kan maar op één plek tegelijk zijn. Ik ga naar Rotterdam, en niet - zoals ik eerder van plan was - naar Den Haag.

In die laatste stad vindt de demonstratie plaats die Antifascistische Actie (AFA) organiseert tegen de Nederlandse Volksunie (NVU), het naziclubje van Constant Kusters. Een waardevol initiatief, op zichzelf. Ook al ben ik er niet bij, ik blijf bij mijn eerder op dit weblog gepubliceerde opvatting dat openlijke tegenacties, ook tegen momenteel vrij fragiele nazipartijtjes, een noodzaak zijn. Ik kom daar verder in dit artikel op terug. Maar, hoe nodig de AFA-demonstratie ook is, iets anders heeft vandaag wat mij betreft voorrang: een aanval op democratische rechten van actievoerders, die moet worden afgeslagen.

Waar gaat het om? Vorige week deden Internationale Socialisten (IS) in Rotterdam iets wat ze week na week doen: ze verkochten het maandblad De Socialist met een handvol mensen op straat. Al snel kwam de politie erop af, zei dat deze activiteit niet was toegestaan, en dreigde zelfs met arrestatie. Vanuit de IS heeft de politie inmiddels een klacht over dit politieoptreden gekregen.

Maar klagen is niet genoeg. Een prachtige manier om bedreigde rechten te verdedigen is door die rechten in alle openheid, van te voren aangekondigd en in groepsverband, demonstratief te gebruiken. Om 13.00 zullen mensen van de Internationale Socialisten opnieuw De Socialist in Rotterdam verkopen, bij de Openbare Bibliotheek. Pers is gewaarschuwd en hopelijk ook aanwezig. Ik ga daarheen en doe mee met die verkoop. Niet alleen omdat de eigen organisatie wordt aangevallen - ik ben lid van de IS zoals veel lezers van dit weblog wel weten. Het belang van deze actie gaat echter verder dan dat groepsbelang zelf.

Als de Rotterdamse politie wegkomt met deze aanval op vrije meningsuiting dan is dat slecht voor èlk kritisch geluid op straat. Slaan we die aanval af, dan vergroten we de menings- en actievrijheid ook voor anderen, ook buiten Rotterdam. Maar een nederlaag voor de IS in Rotterdam kan als precedent misbruikt worden door autoriteiten in andere steden - niet alleen tegen de IS, maar ook tegen weggeefwinkels en streetraves etcetera. Een paar weken geleden nam ik in een artikel het voor hun rechten op, omdat ik in een aanval daarop een aanval op alle vromen van kritiek en verzet zag zag. Nu geldt hetzelfde voor deze IS-activiteit. Ook en vooral daarom doe ik daaraan mee, en laat ik de AFA-demonstratie schieten - hoe spijtig ik het ook vind.

Ik blijf er namelijk wel degelijk van overtuigd dat openlijke nazi-activiteit een openlijk, en zo breed mogelijk, tegengeluid vereist. De huidige tijd en context vereist dat. We hebben een regering die inhoudelijk rechts is maar zich op onderdelen links van het midden profileert - mede vanwege de PvdA-deelname eraan. Het generaal pardon voor een groot aantal vluchtelingen is een voorbeeld van die linksige uitstraling. Dit draagt ertoe bij dat de voornaamste oppositie tegen dit kabinet van rechts komt, niet van een nogal tam opererend links. Wilders scoort keer op keer, en krijgt bijval van de VVD en weerklank onder grote groepen mensen.

Dit maakt het klimaat gunstig voor extreem-rechte geluiden. In deze context kunnen zelfs zwakke nazi-groepjes kristallisatiepunt vormen voor naar rechts radicaliserende jongeren. Nu kijkt vrijwel iedereen ter uiterste rechterzijde nog naar Wilders - maar die heeft (nog?!) geen actieve politieke operatie op straat. Mensen die op zoek zijn naar activistisch extreem-rechts kunnen daar (alweer: nog?!) niet terecht. Alle kans dat zulke mensen vroeg of laat bij nazi-groepjes terecht komen of zelf vergelijkbare groepen gaan vormen.

Dàt - en niet de nogal krakkemikkige staat van veel van die nazi-groepjes zelf - is voor mij reden om voor deelname aan openlijke activiteit tegen nazi-groepen te pleiten. Hou ze kort, zodat ze geen kristallisatiepunt kunnen vormen voor grotere aantallen mensen die Wilders-demagogie in straatactivisme willen vertalen. Daar gaat het om. Dat blijft recht overeind, ook nu ik van deze specifieke demonstratie wegens boven geschetste prioriteit afzie.

Daarom hoop ik dat ook de AFA-actie van deze zaterdag een relatief succes wordt. Helaas ziet het er echter niet zeer florissant uit. De mobilisatie buiten AFA-kringen is zo ongeveer afwezig, hetgeen ik betreur. Geen andere groeperingen dan AFA zelf hebben zich, voorzover ik weet, achter de oproep geschaard of tot deelname opgeroepen. Dat was voor 14 juli, toen AFA ook tegen de NVU demonstreerde, anders. Daar hadden zowel GroenLinks-jongerenorganisatie Dwars als uiteindelijk ook de Internationale Socialisten tot meedoen opgeroepen.

Maar wie zich beklaagt over het niet meedoen van andere groeperingen op 4 augustus, dient onder ogen te zien dat ook de AFA-mobilisatie zelf aanzienlijk minder van de grond is gekomen dan die voor 14 juli. Op de website van AFA Den Haag is niet eens de oproep voor 4 augustus geplaatst! Daar staat nog de poster van 14 juli te prijken. Op de website van AFA landelijk staat de oproep wel, evenals op Indymedia. Maar daar heb je het mee gehad, zo ongeveer. En de flyer op de laatste site is niet eens zichbaar.

Het wordt wat moeilijk om van andere organisaties te vergen dat ze deze demonstratie serieus nemen als AFA dat zelf maar in beperkte mate doet. En de wel uiterst magere verspreiding van de toch al traag naar buiten gebrachte oproep (zie mijn vorige stuk hierover) is geen symptoom van een erg voortvarende houding bij AFA zelf. Geloven mensen van AFA zelf wel in mobiliseren voor zo'n demonstratie? In de aanloop voor 14 juli was mijn antwoord: met alle beperkingen, jazeker! Bij deze demonstratie ben ik aanzienlijk sceptischer. Ik weet het, vakantietijd en zo. Maar toch...

En ja, andere organisaties zouden kunnen zeggen: wij nemen het serieus en wij gooien ons erin. Maar als de organisatie die de actie heeft uitgeroepen dat zelf nauwelijks doet, is het dan gek dat anderen niet hard rennen? Geef je die andere organisaties dan juist niet een mooi excuus om niet te gaan, laat staan om op te roepen?

Toch zou ik, nogmaals, zelf zijn gegaan als ik geen activiteit had die naar mijn mening voorrang verdient. Kritiek als bovenstaande wint aan geloofwaardigheid als ze vanuit een deelnemer zelf gedaan wordt, en ook daarom was ik morgen graag deelnemen.

Ik hoop trouwens dat mijn wat sombere prognose voor morgen misplaatst is. Soms vinden er vormen van mobilisatie, van het aanboren van netwerken van mensen, plaats die zich aan het oog van deze internetbewoner onttrekken. Misschien duiken er toch nog meer mensen op, met een diverser achtergrond dan de befaamde autonome betogers die op 14 juli de hoofdmoot vormden. Ik hoop het. Sowieso kom ik op de demonstratie van deze zaterdag binnenkort hoogstwaarschijnlijk terug. Wie dit nog leest en gaat: sterkte!

(1): Opmerking, gemaakt 4 augustus 20.25: ik schreef dit stuk 's nachts, toen het feitelijk al zaterdag was. Waar in dit stuk "morgen" staat, moet " deze zaterdag" staan. Dat er nog een stuk nachtrust tussen schrijfmoment en actietijd zat, doet daar niet aan af...

Justitie treitert Holleeder

Het is niet mijn gewoonte om te berichten over de rechtszaken waarmee het Openbaar Ministerie in Nederland georganiseerde misdaad denkt aan te pakken. Ik volg het niet in detail, en de nogal sensationele berichtgeving over afrekeningen tussen criminelen, snelle advocaten, hooghartige aanklagers, verveelde rechters en gehaaide verslaggevers vormt een spektakel dat maar al te vaak afleidt van belangrijker zaken.

Er staat ook niets wezenlijks op het spel, op het eerste gezicht. Het is een strijd tussen ondernemers onderling, in feite. Aan de ene kant de ondernemers - vastgoedmagnaten, drugshandelaars, pornobazen - die in hun jacht op winst de wet aan hun laars lappen, elkaar afpersen, de belasting grootschalig ontduiken en als de concurrent te lastig wordt een killer inhuren. In feite gaat het hier om zeer doortastend neoliberalisme: concurreren tot iedere prijs.

Aan de andere kant de staat die, feitelijk namens ondernemers die minder illegaal opereren, aan de illegale praktijken van mafiosi paal en perk probeert te stellen en zich tegelijk naar voren schuift als Handhaver van Recht en Orde in de Ogen des Volks. Legale ondernemers gezamenlijk, via hun staat, aan de ene kant; illegale ondernemers, ieder voor zich, aan de andere kant. Daar komen processen tegen topcriminelen feitelijk op neer. Het is een onderwerp dat ik doorgaans gaarne aan naamgenoot R. de Vries overlaat.

Zo verkeerd als het is om een Holleeder als een soort rebel of volksheld te zien, zo verkeerd is het om het Openbaar Ministerie te zien als onberispelijk fatsoenlijk. Immers, de orde die de staat, en dus het OM, hooghoudt, is bij uitstek een ondernemersorde, een orde waarin vooral de rijken goed gedijen en de wet naar hun hand zetten.

Legaal is niet hetzelfde als sociaal, en de verdediging van de huidige legaliteit zoals het OM dat doet, verdient bepaald niet bij voorbaat steun. Tussen mafiosi en OM valt wat mij betreft doorgaans bitter weinig te kiezen: het ene stuk kapitalisme bevecht een ander stuk kapitalisme. Ze doen maar, onze tijd komt nog wel.

Maar soms verschuift deze lood-om-oud-ijzer-benadering. Soms valt er wel degelijk partij te kiezen. Soms gaat justitie, in haar pogingen om mafiosi veroordeeld te krijgen, zodanig over de schreef dat protesteren nodig is. Daarvan is momenteel in de zaak tegen Holleeder overduidelijk sprake.

Over de zaak zelf ben ik kort: ik weet er te weinig van, en voor waar het me nu om te doen is, doet dat er weinig toe. Holleeder is vastgoedmagnaat, wordt verdacht van afpersing en wordt ook genoemd als opdrachtgever voor liquidaties in het criminele milieu. Geen fraai exemplaar van de menselijke soort, ook als de verdenkingen niet zouden blijken te kloppen. Maar van lui die geldvergaren tot hoogste norm verheffen verwacht je niet echt anders. En geldvergaren functioneert in deze maatschappij zo ongeveer als hoogste norm. Kijk maar hoe topmanagers zichzelf belonen, en hoe het kabinet weigert daar iets tegen te ondernemen. "Graaitax afgewezen" , stelt Jan Marijnissen vast. Hij concludeert: "Dit kabinet doet niets om de topinkomens in de private sector tegen te gaan." Inderdaad. Een plus voor Jan, na de Dikke Vette Min die hij vorige week over zich afriep.

Met zo'n kabinet kunnen de supergrote ondernemers zich best aan de wet houden: ze kunnen immers vrijwel ongehinderd hun eigen inkomens vaststellen. Wie dat normaal vindt, moet niet verbaast zijn dat hebzucht, ongebreidelde hebzucht, hoogste norm in hoge kring is. En waar hebzucht de hoogste norm is, krijg je vroeg of laat Holleeders die deze inhaligheid om wetsoverschrijdende wijze uitleven.

Geen aangenaam individu dus ongetwijfeld, deze mijnheer Holleeder. Maar dat rechtvaardigt op geen enkele manier de behandeling die hij de afgelopen dagen te verduren kreeg. Hij werd om drie uur s nachts uit zijn cel in Vught gehaald, om dan met een ingewikkelde omweg naar de rechtbank in Amsterdam te worden gebracht. Pas zeer laat op de dag ging hij dan weer terug naar Vught. En dat dag na dag.

Binnen een week ging dat mis. Op donderdag 5 april werd Holleeder tijdens de rechtszitting niet goed. Op maandag 9 april werd hij naar een ziekenhuis gebracht. verhoogde bloeddruk, verhoogde hartslag, uitputting. "Holleeder gaf zelf aan dat het transport van de Extra beveiligde Inrichting (EBI) in Vught hem uitputte. Deze transporten geschiedden voor dag en dauw, waardoor bij Holleeder slaapgebrek zou zijn ontstaan" , zo meldt de NRC.

Ja, dit getreiter verbleekt bij de behandeling die bijvoorbeeld vluchtelingen ondergaan. En de EBI is geen Guantanamo Bay. Maar getreiter door het gezag moeten we afwijzen, hoeveel weerzin het slachtoffers ervan ons ook mag inboezemen. Als de autoriteiten van Ondernemersland Nederland dit soort pesterij kunnen doen met iemand die uiteindelijk op vele punten één van hun is, een mede-ondernemer die uit de pas loopt - hoeveel verder zullen ze dan durven te gaan tegen mensen zónder geld, zónder dure advocaat die dit machtsmisbruik kan aanklagen?

We moeten dan ook tegen de slechte behandeling die Holleeder kennelijk krijgt, stelling nemen - niet uit sympathie voor de vastgoedmagnaat, maar uit democratische zelfverdediging. Vandaag doen ze het met hem. Morgen doen ze ergere dingen met ons - als we ze hun gang laten gaan.