Daar gaan we weer: de SP op zoek naar respectabiliteit, ten koste van principes. Eerst hadden we de oproep van SP-kamerlid Remi Poppe om patrouilles in Uruzgan stop te zetten zolang ‘Defensie’ niet voor betere uitrusting zorgde – feitelijk een pleidooi waarin terechte zorg over het welzijn van soldaten vermengd wordt met een kwalijke oproep voor een effectievere oorlog. Nu moet Nederland zich van de SP gaan mengen in een discussie over de toekomst van de NAVO. Alsof de NAVO – dat door de VS gekleide militaire bondgenootschap waarmee Westerse staten in 1999 Servië en Kosovo platgooiden en dat momenteel de bezetting van Afghanistan ‘regelt’- een andere toekomst zou mogen hebben dan onmiddellijke opheffing!
Maar laten we de redenering eens beter bekijken. Kamerleden Tiny Kox en Harry van Bommel constateren: "De oude NAVO heeft zichzelf overleefd en lijkt zijn riochtingsgevoel kwijt." Zichzelf overleefd? Was de NAVO vroeger dan wel okay? Accepteert de SP met terugwerkende kracht het militaire bondgenootschap dat het Westerse aandeel in de Koude Oorlog coördineerde – en het daarbij behorende Amerikaanse overwicht?
"De alliantie scheurde bijna op de oorlog in Irak en is nu weer verdeeld over de oorlog in Afghanistan." Wees blij! Net zo goed als we blij mogen zijn dat Bush er niet in geslaagd is om de rest van de NAVO ertoe te bewegen in te stemmen met NAVO-lidmaatschap van Oekraïne en Georgië. Ik zie Bush graag verliezen. Maar de winnaars zijn onze vrienden ook niet. Het belangrijkste aan dit soort conflicten is echter: een verdeeld imperialistisch bondgenootschap is een zwakker imperialistisch bondgenootschap.
"De Amerikanen willen meer strijd, meer militairen en bevoegdheden, de Duitsers juist minder oorlog, meer opbouw en een grotere rol voor de Verenigde Naties." Kortom: de Duitsers ( de Duitse héérsers, net zoals 'de Amerikanen' betrekking heeft op de héérsers en niet op de bevolking in het algemeen) willen de Westerse belangen overzee iets subtieler nastreven, met meer diplomatie en economische machtsmiddelen. In een kapotgeschoten land is het immers wat lastiger investeren. De middelen zijn anders, maar de doelen – Westerse economische en strategische belangen kracht bij zetten – zijn niet wezenlijk anders, en de 'Duitse' aanpak is daarmee niet wezenlijk ‘progressiever’ dan de 'Amerikaanse'.
Het stuk constateert dat Nederland moet "meedenken hoe we vrede, veiligheid en welvaart beter kunnen beschermen in een tijd waarin we een groot potentieel aan crises zien opdoemen(…)". De schrijvers pleiten voor "andere, betere afspraken en allianties. De huidige NAVO voldoet niet, en een steeds grotere NAVO wordt eerder bedreigend dan behulpzaam gevonden." En het artikel sluit af met een steunbetuiging aan de oproep van de NAVO-baas: "De herhaalde oproep van De Hoop Scheffer in de NAVO-assemblee om in alle lidstaten ene breed publiek en parlementair debat over de toekomst van de NAVO te houden, is dan ook erg verstandig." En of minister Verhagen dit signaal maar wil oppikken, want Nederland moet in deze discussie meedoen…
Ik vraag me af wat de SP-kamerleden hiervan nu werkelijk hopen. Willen ze een betere, humanere NAVO of zoiets? Ze zeggen het niet met zoveel woorden, maar de toon gaat wel die kant op. De kern van het probleem 'NAVO' zit echter niet in de vorm en in de middelen die dit bondgenootschap heeft en hanteert. De kern van het probleem zit in de inhoud en de doelen. De inhoud en het doel: de macht van Westerse Sstaten bundelen. En aangezien het hier om kapitalistische staten gaat, waarin de grote ondernemers de politiek regisseren en kneden, gaat het hier om een bundeling van de macht van Westers kapitaal.
Is de SP daarvóór? Laat de SP dat dan zéggen, dat weten we dat zij op dit punt geen antimilitaristische keus meer maakt. Is de SP daar stiekem nog steeds best wel tégen? Dan is deze discussie dé kans om dat luid en duidelijk naar voren te brengen, dan dient de SP onomwonden en met argumenten voor het opdoeken van de NAVO te pleiten. Is de SP er zèlf verdeeld over? Wordt het dan niet de hoogste tijd om die discussie dáár dan eens open te gooien? Politieke helderheid over dit soort zaken is, juist in een chaotische tijd als de huidige, voor links onontbeerlijk.
Maar laten we de redenering eens beter bekijken. Kamerleden Tiny Kox en Harry van Bommel constateren: "De oude NAVO heeft zichzelf overleefd en lijkt zijn riochtingsgevoel kwijt." Zichzelf overleefd? Was de NAVO vroeger dan wel okay? Accepteert de SP met terugwerkende kracht het militaire bondgenootschap dat het Westerse aandeel in de Koude Oorlog coördineerde – en het daarbij behorende Amerikaanse overwicht?
"De alliantie scheurde bijna op de oorlog in Irak en is nu weer verdeeld over de oorlog in Afghanistan." Wees blij! Net zo goed als we blij mogen zijn dat Bush er niet in geslaagd is om de rest van de NAVO ertoe te bewegen in te stemmen met NAVO-lidmaatschap van Oekraïne en Georgië. Ik zie Bush graag verliezen. Maar de winnaars zijn onze vrienden ook niet. Het belangrijkste aan dit soort conflicten is echter: een verdeeld imperialistisch bondgenootschap is een zwakker imperialistisch bondgenootschap.
"De Amerikanen willen meer strijd, meer militairen en bevoegdheden, de Duitsers juist minder oorlog, meer opbouw en een grotere rol voor de Verenigde Naties." Kortom: de Duitsers ( de Duitse héérsers, net zoals 'de Amerikanen' betrekking heeft op de héérsers en niet op de bevolking in het algemeen) willen de Westerse belangen overzee iets subtieler nastreven, met meer diplomatie en economische machtsmiddelen. In een kapotgeschoten land is het immers wat lastiger investeren. De middelen zijn anders, maar de doelen – Westerse economische en strategische belangen kracht bij zetten – zijn niet wezenlijk anders, en de 'Duitse' aanpak is daarmee niet wezenlijk ‘progressiever’ dan de 'Amerikaanse'.
Het stuk constateert dat Nederland moet "meedenken hoe we vrede, veiligheid en welvaart beter kunnen beschermen in een tijd waarin we een groot potentieel aan crises zien opdoemen(…)". De schrijvers pleiten voor "andere, betere afspraken en allianties. De huidige NAVO voldoet niet, en een steeds grotere NAVO wordt eerder bedreigend dan behulpzaam gevonden." En het artikel sluit af met een steunbetuiging aan de oproep van de NAVO-baas: "De herhaalde oproep van De Hoop Scheffer in de NAVO-assemblee om in alle lidstaten ene breed publiek en parlementair debat over de toekomst van de NAVO te houden, is dan ook erg verstandig." En of minister Verhagen dit signaal maar wil oppikken, want Nederland moet in deze discussie meedoen…
Ik vraag me af wat de SP-kamerleden hiervan nu werkelijk hopen. Willen ze een betere, humanere NAVO of zoiets? Ze zeggen het niet met zoveel woorden, maar de toon gaat wel die kant op. De kern van het probleem 'NAVO' zit echter niet in de vorm en in de middelen die dit bondgenootschap heeft en hanteert. De kern van het probleem zit in de inhoud en de doelen. De inhoud en het doel: de macht van Westerse Sstaten bundelen. En aangezien het hier om kapitalistische staten gaat, waarin de grote ondernemers de politiek regisseren en kneden, gaat het hier om een bundeling van de macht van Westers kapitaal.
Is de SP daarvóór? Laat de SP dat dan zéggen, dat weten we dat zij op dit punt geen antimilitaristische keus meer maakt. Is de SP daar stiekem nog steeds best wel tégen? Dan is deze discussie dé kans om dat luid en duidelijk naar voren te brengen, dan dient de SP onomwonden en met argumenten voor het opdoeken van de NAVO te pleiten. Is de SP er zèlf verdeeld over? Wordt het dan niet de hoogste tijd om die discussie dáár dan eens open te gooien? Politieke helderheid over dit soort zaken is, juist in een chaotische tijd als de huidige, voor links onontbeerlijk.
1 opmerking:
De SP is omgeslagen van fel anti-NAVO naar pro-NAVO. Dat wil er nog steeds niet in bij de apostelen, en wordt het dus meteen goedgepraat met: ja maar de SP gaat de NAVO van binnenuit veranderen - de wortel die de SP het electoraat voorhield bij de radicale omslag van het partijstandpunt. Dream on, zal ook de NAVO denken. Die zal zich heus niets laten vertellen door een Maoïstisch partijtje uit het (chantabele) Hollandje.
Inmiddels zitten Tiny Kox en Harry van Bommel ‘dik’ de NATO Parliamentary Assembly, een in 1955 opgericht debatclubje, waarvan men zou kunnen denken dat dat iets met de NAVO (en zijn besluitvorming) te maken heeft. In werkelijkheid maakt de NPA deel uit van de International Relations and Security Network (ISN), die op zijn beurt weer verbonden is met de bekende neoconservatieve imperialistische instituten als de Atlantic Council en business lobbygroepen als de European Policy Centre en de International Crisis Group, maar ook gelieerd is met diverse militaire academies. Kortom, de SP neemt deel aan een organisatie die tegen al hun (vermeende) standpunten is, laat dat duidelijk zijn.
Een reactie posten