De Haagse politiek buigt zich dezer dagen over een Heuse Kwestie. Hou je vast, lees en beef: parlementsleden overwegen om het gebruiken van wilde dieren in circussen te verbieden. Geef toe: dit gáát ergens over, het is haast net zo belangrijk als die andere wereldschokkendheden van de laatste tijd: het al dan niet vertonen van een oude pornofilm, de vraag wat Joran van der Sloot op dat strand heeft uitgespookt, en niet te vergeten de zeventigste verjaardag van Bea. Dit waren trouwens, in die volgorde, de onderwerpen van het NOS-journaal afgelopen donderdag, 31 januari. Daarna was er nog ruimte voor details zoals het bloedvergieten in Kenia. First things first, nietwaar?
Maar goed, het voorgestelde verbod op wilde dieren in het circus, daar zou ik het over hebben. Natuurlijk is niet iedereen het daarmee eens, en sommige reacties zijn werkelijk prachtig. Ik citeer CDA-kamerlid Henk Jan Ormel: "Wat is een wild dier? Keizer Haile Selassie bijvoorbeeld hield leeuwen en voerde ze." Haile Selassie was keizer van Ethiopië, één van de laatste absolute monarchieën op feodale basis. Hij was de baas in een land waar een piepkleine groep grootgrondbezitters de massa van straatarme boeren uitperste.
Ik twijfel er niet aan dat de keizer zijn leeuwen voerde. Maar het Ethiopische volk liet hij verrekken van de honger terwijl hij en zijn kliek in weelde baadden. Bij een hongersnood in 1972-1973, in de nadagen van zijn bewind, kwamen 200.000 mensen om het leven. Dit was niet goed voor het imago van de keizer, die enkele jaren later in een revolutie zijn macht verloor, en in een gevangenis onder het militaire bewind dat uit de revolutie volgde ook nog eens zijn leven. Het beroep dat Ormel doet op de voorbeeldfunctie van de heer Selassie boezemt mij niet zeer veel vertrouwen in.
Ik ben dan ook – al was het maar om Ormels keizerlijk-feodale fantasieën te dwarsbomen – sterk voorstander van het verbannen van wilde dieren uit het circus. Maar ik pleit hierin voor consistentie: dan ook álle wilde dieren, uit álle circussen. Dus ook de roofdieren Wilders en Verdonk – en als we toch bezig zijn, ook keizerfan Ormel zelf - wèg uit het circus dat bekend staat als Tweede Kamer der Staten-Generaal.
Maar goed, het voorgestelde verbod op wilde dieren in het circus, daar zou ik het over hebben. Natuurlijk is niet iedereen het daarmee eens, en sommige reacties zijn werkelijk prachtig. Ik citeer CDA-kamerlid Henk Jan Ormel: "Wat is een wild dier? Keizer Haile Selassie bijvoorbeeld hield leeuwen en voerde ze." Haile Selassie was keizer van Ethiopië, één van de laatste absolute monarchieën op feodale basis. Hij was de baas in een land waar een piepkleine groep grootgrondbezitters de massa van straatarme boeren uitperste.
Ik twijfel er niet aan dat de keizer zijn leeuwen voerde. Maar het Ethiopische volk liet hij verrekken van de honger terwijl hij en zijn kliek in weelde baadden. Bij een hongersnood in 1972-1973, in de nadagen van zijn bewind, kwamen 200.000 mensen om het leven. Dit was niet goed voor het imago van de keizer, die enkele jaren later in een revolutie zijn macht verloor, en in een gevangenis onder het militaire bewind dat uit de revolutie volgde ook nog eens zijn leven. Het beroep dat Ormel doet op de voorbeeldfunctie van de heer Selassie boezemt mij niet zeer veel vertrouwen in.
Ik ben dan ook – al was het maar om Ormels keizerlijk-feodale fantasieën te dwarsbomen – sterk voorstander van het verbannen van wilde dieren uit het circus. Maar ik pleit hierin voor consistentie: dan ook álle wilde dieren, uit álle circussen. Dus ook de roofdieren Wilders en Verdonk – en als we toch bezig zijn, ook keizerfan Ormel zelf - wèg uit het circus dat bekend staat als Tweede Kamer der Staten-Generaal.
1 opmerking:
Inderdaad. En die verjaarspartij van Beatrix in carré was ook één groot circus, bijgewoond door een groot aantal roofdieren.
Een reactie posten