Clowns, streetravers, bejaarden en kinderen die zorg behoeven...

Heeft de woede ook vakantie? Is de solidariteit op reces? Je gaat het je haast afvragen. Een aantal kleine berichten her en der maken mij kwaad en ongerust, en de nogal magere reacties buiten zeer kleine kring maken dat erger. De berichten vallen in twee rubrieken uiteen. Maar ze horen bij elkaar - net als de benodigde reactie erop.

Karigheid in de zorg

Zo lees ik het volgende op de website van De Volkskrant: "De instantie die bepaalt welke hulp de ouders van een gehandicapt of chronisch ziek kind krijgen, motiveert haar beslissingen onvoldoende. Teveel zaken worden telefonisch afgehandeld. Bovendien negeert de Commissie Indicatiestelling (CIZ) rechterlijke uitspreken." Vaststelling of een kind ondersteuning behoeft, en op welke wijze - per telefoon! Wat komt hierna? Digitale blindedarmoperaties? Kaakchirurgie via je mobieltje? En rechtelijke uitspraken negeren? Dat zouden jij en ik eens moeten proberen, kijken hoe lang de dwangbevelen en het politiebezoek op zich laten wachten...

De reden voor deze wantoestand, die door CIZ-voorzitter Arjan Vermeulen gewoon wordt toegegeven? Achterstanden, wachtlijsten dus in feite. Dat ru8imt naar een niet verholpen effect van eerdere bezuinigingen. "We kijken nu wat minder naar de inhoud dan we zouden willen", zegt de voorzitter droogjes. Waar kijken "we" dan wel naar, vraag je je af?

Nog zoiets. "Staatssecretaris Jet Bussemaker moet volgend jaar flink snijden in de ouderenzorg", zo meldt eveneens De Volkskrant. Er is namelijk geldtekort in de AWBZ. "Om de kostenoverschrijding van enkele honderden miljoenen te lijf gaan wil Bussemaker ook toezien dat de AWBZ-hulp terecht komt bij degenen die het geld echt nodig hebben." Ik zou het juist wel eens willen hebben over mensen die geen hulp krijgen terwijl ze die wèl; nodig hebben. Met een bezuiniging van enkele honderden miljoenen mensen die kennelijk dreigt, zal het aantal daarvan, en het leed dat dit meebrengt, toenemen.

En terwijl steeds duidelijker wordt hoe karig de zorg voor veel kwetsbare mensen is, en hoe dit land volgens dit kabinet nog zoveel kariger kan, stelt 'onze' oorlogsminister voor om meer geld aan wapens en soldaten uit te geven. "Het budget voor het ministerie van Defensie moet meestijgen met de economische groei. Minister Eimert van Middelkoop oppert dat zondag in een interview met De Telegraaf." Dat meldt de NRC. Anders dreigen we "terecht te komen in een situatie waarin de Nederlandse krijgsmacht dezelfde allure heeft als de Belgische", zo laat de minister blijken. het percentage van het nationaal product dat nederland aan oorlogsvoorbereiding uitgeeft, daalt, en "dat moet echt een keer stoppen" , zo zegt de excellentie ernstig.

Nou lijkt mij de "allure" van de Belgische krijgsmacht te prefereren boven die van Nederland: ik hoor tenminste niet van 1600 Belgische soldaten die meehelpen met het beulswerk van NAVO en VS in Afghanistan. Maar belangrijker in dit verband is de antisociale onbeschaamdheid van de regering: knibbelen op ouderenzorg, en de geldstroom naar oorlogstuig en bijbehorend personeel opvoeren. Dit land kan zoveel bloediger, nietwaar mijnheer Bos?

Onderdrukking van vrolijke actie

Maar grof geweld is niet het monopolie voor de oorlogstent die minister Van Middelkoop in het kabinet runt. De politie kan er ook wat van. Dat brengt me op de tweede reeks berichten.

Indymedia, een paar dagen geleden: "UTRECHT: ludieke clownactie mondt (weer) uit op arrestatie". Mensen van het zogeheten Clownelijk Loslopend Nederlands Leger (CloLoNel) kwamen op voor de Weggeefwinkel in Utrecht, die met ontruiming bedreigd wordt. In die weggeefwinkel worden spullen die anders weggegooid zouden worden (of erger, verkocht voor winst...) gegeven aan wie ze kan gebruiken.

Uit de berichtgeving in de eerste reactie onder het stuk: "Dus wij togen met z'n zessen met een heeeeeeel grote tas naar het winkelcentrum om daar papiertjes met tekst over onze goede bedoelingen (...) weg te geven. (...) Mensen waren inderdaad heel blij en verrast door ons initiatief. Verschillende spullen kregen een nieuw baasje en veel mensen waren geinteresseerd in onze papiertjes."

Hoe het precies verder ging volgens één van de deelnemers deelnemers mag je zelf lezen in het hilarisch geschreven verslag, maar ik kan alvast verklappen dat er "mooie zilveren armbandjes" aan te pas kwamen. En daarmee kwam te midden van de vrolijkheid een flinke kwaadheid opzetten. Gearresteerde actieclowns werden vervolgens in vreemdelingendetentie geplaatst om achter hun identiteit te komen! Ook daarover berichtte Indymedia. Dit alles vond plaats op en vanaf donderdag 5 juli.

Dit was niet het enige grof-repressieve optreden van bestuur en politie de laatste dagen. Gisteren wilden mensen in Breda een streetrave houden, een vrolijke creatieve activistische optocht met luide muziek. Niet alleen verbood de burgemeester dit, volstrekt vreedzaam bedoelde, evenement. Politie arresteerde op grote schaal mensen die er als kraker uitzagen, en joeg anderen de stad uit.

"Politie verhindert streetrave in Breda", meldt De Volkskrant in een kort bericht. De krant legt uit: "In andere steden hebben streetraves behalve tot verkeershinder ook geleid tot overlast door onder meer drankmisbruik en vandalisme." Drankmisbruik vindt elke uitgaansavond op grote schaal plaats, het is hypocrisie om dat argument tegen een streetrave in stelling te brengen, en het is machtsmisbruik om de politie tegen vreedzame feestvierders in te zetten.

Hoe ver dat politieoptreden ging, lees je trouwens in De Volkskrant weer niet. Daarvoor kun je, alweer, bij Indymedia terecht dat de gebeurtenissen op de voet volgde. Daarin lezen we ook dat de plaatselijke SP vragen stelt in de gemeenteraad. Gelukkig maar, zo staan de ravers er niet helemaal alleen voor. Van te voren stond al op de plaatselijke SP-site te lezen: "Streetrave verboden - grondrechten aangetast?" Goede vragen, en goed om ze de SP te zien stellen.

Samen staan we sterker

We zien beleid waar kwetsbare mensen verder mee in de narigheid geduwd worden. tegelijk zien we onderdrukking van vooral speelse vormen van protest en verzet. Samen is dat een hele nare combinatie, die een samenhangend antwoord vergt. Mensen in de knel verder duperen maakt die mensen, hun vrienden en familieleden, vroeg of laat kwaad. Protest komt er echt wel. En juist dan is het feit dat er elders op protest zo grof wordt gereageerd door bestuur en politie, verontrustend.

Wat vandaag actieclowns en streetravers overkomt, dat kan morgen ouders van kinderen met een handicap overkomen, of ouderen die samen met verzorgers en familie actie voeren tegen een bezuinigende minister. Daarom is protest, juist ook vanuit mensen die de humor en het nut van actieclowns op zich niet inzien (wat jammer is trouwens, een echt gemis...), en die niet van streetrave-muziek houden (en hier beken ik wèl schuld...), nodig. Democratische rechten zijn er niet alleen voor mensen wiens uitingen ons bij voorbaat bevallen. De politie heeft gewoon met hun klauwen en hun handboeien van deze mensen met dit soort acties af te blijven, anders is het eind helemaal zoek..

Het geldt echter ook de andere kant op. Clowns en streetravers hebben belang bij goede zorg: ook zij hebben ouders (gehad), ook zij worden ooit oud, ook zij hebben familieleden die AWBZ-zorg nodig kunnen hebben, of doen er wellicht zelf een beroep op. Van belang hebben bij zorg naar solidariteit tegen bezuinigingen en deelname aan actie ertegen - het zijn op zich geen grote stappen, zou je denken. Maar ze zijn essentieel.

Protest en verzet tegen datgene wat ons kleinhoudt en verminkt kent vele vormen, vele dimensies, en vele fronten. Maar uiteindelijk is het één groot gevecht. Samen in verset, van bejaardenverzorgers tot clowns, daar kan zelfs het hele leger van van Middelkoop en zijn bloedige "allure" niet tegenop. Maar aan die eenheid moeten we dan wel werken, want vanzelf komt die niet.