23 september, Amsterdam DEMONSTRATIE tegen oorlog

Op zaterdag 23 september gaan we de straat op tegen de oorlog in het Midden-Oosten. Plaats: Amsterdam, Museumplein. Tijd: 13.00 uur. De oproep "Stop de Oorlog tegen Libanon en de Palestijnen" lees je via www.stopoorlog.nl. Daar lees je ook wie de oproep ondersteunen: mensen van het Nederlands Palestina Komitee, de SP, GroenLinks, de Internationale Socialiste. Zelf onderschrijven van die oproep ook daar, net als flyers voor de demonstratie downloaden om zelf verder te verspreiden. De dag is uitgeroepen tot internationale actiedag. Zo roept de Stop the War Coalition in Groot-Brittanie op om met grote aantallen demonstranten te protesteren bij de conferentie van New Labour, de regeringspartij van oorlogsfanaat Tony Blair. Die vindt plaats in Manchester.

Libanon: nieuwe aanval kwestie van tijd, tenzij...

Het is belangrijk dat de demonstratie van 23 september een groot protest wordt. Ja, er is nu een wapenstilstand in Libabon. Maar in Israel woedt de discussie - niet OF Israel haal nederlaag met nieuw geweld ongedaan moet maken, maar hoe en wanneer. De Israelische schrijver Uri Avineri, actief in de Israelische vredesgroep Gush Shalom schetst in zijn stuk "From Mania to Depression" op Counterpunch niet alleen de klinkende nederlaag die Israel tegen hebzollah incasseerde, maar ook de stemming van verwarring en wraakzucht die de Israelische maatschappij kenschetst. Zijn de talloze doden - 1300 Libanese burgers, 35 Libanese militairen, tussen de 85 (volgens Hezbollah) en 500 (Israelische bronnen) Hezbollah-strijders, 118-120 Israelische soldaten, 8 strijders van Amal (een andere Sjiitische organisatie in Libanon), 7 strijders van de Libanese Communistische Partij - namen en gegevens over deze mensen te vinden in een herdenkingsstuk op de website van die partij -, 17 Syriers, 1 Argentijn, 1 Australier, 6 Brazilianen, 8 Canadezen, 4 Duitsers, 1 Indier, 1 Indonesier, 1 Irakees, 1 Jordanier, 2 Koeweiti's, 1 Nigeriaan, minstens 2 Palestijnen, 2 Filippino's, 1 Srilankaan, 1 Oekrainer, 1 burger van de VS en 2 mensen die werkzaam waren voor de VN - zijn al die doden nog niet genoeg? En de meer dan 4000 gewonden? En de 1 miljoen op de vlucht gejaagde Libanezen, en de half miljoen Israeli's die de wijk namen toen de oorlog die Israel had ontketend op haar eigen burgers terugsloeg? De cijfers heb ik gebaseerd op het overzicht dat Wikipedia hiervan geeft. ALLEMAAL zijn ze slachtoffer van Israelische agressie en van de Amerikaanse militaire en diplomatieke steun voor de aanvalsoorlog die premier Olmert en aandelenhandelaar/ generaal Hamutz hebben ontketend.

Die wapenstilstand is een adempauze, meer niet. Israel wil dat Hezbollah zich ontwapent. Hezbollah peinst er niet over. En gelijk hebben ze. Niet alleen stond en staat hezbollah in haar recht tegenover de Israelische aanval. Ook is het een beetje vreemd dat de verliezer van de oorlog, Israel, van de overwinnaar, het Libanese verzet aangevoerd door Hezbollah, ontwapening eist. Het omgekeerde - ontwapening van Israel, als begin van ontmanteling van de Zionistische staat - zou niet alleen logischer zijn, maar ook erg goed voor de vrede in het Midden-Oosten. Israel hoopt ongetwijfeld dat de VN-macht en het Libanese leger, dan nu in Zuid-Libanon gestationeerd wordt, Hezbollah zullen ontwapenen. Weinig kans, lijkt me: het Libanese leger staat onder gezag van de Libanese regering waar twee Hezbollah-ministers in zitten. Bovendien staan Hezbollah en het Libanese leger in deze strijd aan dezelfde kant, fromeel althans: tegenover het Israelische leger (al was er een Libanese officier die dat even 'vergat' en gezellig babbelde met een Israelische funtionaris: zie het berichtje hierover van Angry Arab News Service , een prachtig weblog van een zeer linkse Libanees in ballingschap).En het idee dat een VN-macht gaat proberen wat net machtige Israelische leger niet is gelukt, lijkt me een absurditeit. Zie voor een achtegrondstuk Gilbert Achcar, "Lebanon: the 33-day war and UNSC Resolution 1701" , op Znet. Een nieuwe aanval van israel lijkt me dan ook een kwestie van tijd - tenzij er wereldwijd voldoende tegendruk wordt opgebouwd. De demonstratie van 23 september moet deel uit maken van die wereldwijde tegendruk.

Iran bedreigd

Maar de oorlogsdreiging is groter dan 'enkel' een volgende ronde in Libanon. Het is inmiddels duidelijdat de Israelische aanvalsoorlog tegen de noorderburen niet alleen met Amerikaanse goedkeuring vooraf plaatsvond, maar ook een verder liggend doel had: Iran. Seymour hersh heeft hier met een artikel dat al snel wijde bekendheid kreeg op gezezen: zie "Watching Lebanon" in de New Yorker.

Niet alleen moest Hezbollah uitgeschakeld worden voor de VS Iran zounaanvallen - om acties vanuit Hezbollah als antwoord op Amerikaanse agressie te voorkomen. Ook waren de Israelische bombadermenten een soort van proefdraaien voor de bo,mbardementen die de VS voor Iran in petto heeft. Dat israel haar doelstellingen - gelukkig! - niet heeft bereikt, dal het pentagon ongetwijfeld tot nadenken stemmebn: misschien is het succes van 'shock and awe'-aanvallen ook tegen Teheran allerminst gegarandeerd. Maar we kunnen er maar beter van uitgaan dat datzelfde Pentagon - aangestuurd vanuit het Witte Huis, waar de Israelische afgang hard is aangekomen, en waar ongetwijfeld ook gezocht wordt naarhet terugdraaien en gewelddadig compenseren ervan - plannen maakt voor een effectiever, dus moorddadiger, scenario. De dreiging van een Amerikaanse aanvalsoorlog tegen Iran is eerder intenser geworden. Datzelfde geldt dan ook voor de noodzaak tot verzet tegen die dreiging. Ook dat onderstreept de urgentie van de demonstratie van 23 september.

Gaza nog steeds onder vuur

Tenslotte mogen we niet vergeten hoe de aanloop naar de huidige Libanon-oorlog verliep. Voordat Hezbollah 2 israelische soldaten gevangen nam, woedde en grootschalig Israelisch geweld op de Gazastrook, een jaar geleden door Israel ontruimd in het kader van de 'disengagement"-politiek van Sharon en Olmert, maar feitelijk nog steeds bezet. Alleen al tussen 27 juni en 8 augustus doodde de staat Israel volgens de Palestine Monitoring Group170 Palestijnen, in grote meerderheid burgers. Dat ging via Israelische beschietingen en vanuit de lucht: 190 luchtaanvallen sinds 27 juli (zie "Gaza: One year after disengagement" , Samar Assad, Counterpunch, 17 augustus). De oorlog tegen de Palestijnen is overschaduwd gerakat door het bloedbad in Libanon. We moeten de aandacht voor de verschrikkingen op de Gazastrook echter weer opvoeren - net als de druk op Israel om aan de terreur tegen de Palestijnen een einde te maken. Dat maakt de demonstratie van 23 september van het grootste belang.

Dat alles bij elkaar betekent: in beweging! Die flyers zijn niet voor niets via de bovengenoemde site te downloaden. En na downloaden komt uitprinten, ophangen op school, cafe, werkplek, shoarmazaak, buurthuis, openbare plakplek, uitdelen aan collega's, klas- of studiegenoten, leden van je voetbalteam of je studievereniging, medespelers in je band, verzin het maar. Maar DOE iets. Ik reken op mededemonstranten uit Sittard, Buitenveldert, Utrecht, Oosterbeek, Groningen, Rotterdam, Breda, Tilburg, Leeuwarden - anywhere. Dit is geen tijd voor dralen en terughoudendheid. Remmen los, voet op het politieke gaspedaal!