woensdag 30 augustus 2006

Katrina: de ramp na de storm

Een jaar geleden voerde de orkaan Katrina het vonnis uit dat het Witte Huis, de rampenbestrijdingsdienst FEMA en andere gezagsdragers over de arme, voor een flink deel zwarte mensen van New Orleans hadden uitgesproken door dijken te verwaarlozen, geld van rampenbestrijding over te hevelen naar oorlogvoering en waarschuwingen te negeren. Vandaag de dag gaan de autoriteiten door met datgene waar ze in uitblinken: mensen laten verrekken, op grote schaal.

Een paar feiten en cijfers laten dat zien. Jordan Flaherty aan het woord: "De helft van de bevolking van New Orleans blijft verstrooid over de VS. het aantal zelfmoorden is verdrievoudigd. De Nationale Garde patrouilleert nog steeds op de straten. De meeste scholen en ziekenhuizen - vooral degenen waar armemensen gebruik van maken - zijn nog steeds gesloten." Hij beschrijft de situatie in een zwaargetroffen wijk: "On feite werden er tot voor kort nog steeds geregeld lichamen gevonden, en weinigen twijfelen eraan dat er meer begraven liggen onder het puin. het grootste deel van het gebied heeft nog steeds geen elektriciteit of stromend water."

Emma Dixon vertelt: "sommige professionals zeggen dat een half miljoen mensen in het door Katrina getroffen gebied geestelijke gezondheidszorg nodig hebben. Naar schatting 80 procrent van de psychiaters hebben het gebied verlaten, en er is een tekort aan ziekenhuisbedden voor psychiatrische patienten." Vooral oudere mensen zijn ketsbaar voor de stress, het verlies van wat hen dierbaar is, de ontworteling van hun bestaan. Dixon komt met verdrietige berichten over ontheemde mensen die de klap niet te boven kwamen en nog steeds wachten op terugkeer (zoals haar eigen moeder), of inmiddels zijn bezweken aan een beroerte (de 76-jarige Rita Collins, wiens verhaal Dixon weergeeft).

Intussen houdt het gemeentebestuur van burgemeester Nagin grote schoonmaak - en hoe. Huiseigenaren die voor 29 augustus hun huis niet schoon hadden weten te krijgen, moesten rekening houden met inbeslagname en sloop van hun huis. Dat is de strekking van gemeentelijke verordening 26031, afgekondigd in mei. Probleem: heel veel van die huoisbezitters woonden vanwege de ramp niet in New Orleans, kunnen hun woning niet schoonmaken of weten niet eens van de gemeentelijke verordening. De gemeente vindt het voldoende om de informatie o de gemeentelijke website en in een plaatselijke krant te zetten. Veel slachtoffers zijn arm en hebben geen internet, en de plaatselijke krant wordt hoogstwaarschijnlijk niet in Chicago of Debnver of waar ontheemden ook beland mogen zijn, bezorgd. Onverschilligheid en bureaucratische botheid beheersen wederom het beeld.

Hier gaat het over huiseigenaars. Huurders zijn zwaarder getroffen, zoals Bill Quigley bericht: "New Orleans verloor meer dan 43.000 huurwoningen aan de storm. Huren zijn door het plafons gevlogen in het niet beschadigde deel van het gebied, waardoor gewone werkende mensen uit de markt worden gedrukt. De officiele stijging is 39 procent. In buurten van mensen met lagere inkomens vertellen werkende mensen en ouderen over veel hogere huren dan dat." Mensen mogen van de regering vaak niet terug naar hun huurwoning, en de regering kondigde het platgooien van 5000 huurwoningen aan. De vrijheid van de markt gecombineerd met een staat die arme mensen als oud vuil beschouwt en behandelt - dat is de ware ramp achter Katrina.

En intussen staat de VS klaar voor de volgende 'natuur'-ramp... met vergelijkbare alertheid. Zo meldt Raw Story eerder deze week dat Oliver Thomas, voorzitter van de gemeenteraad van New Orleans, zich versliep voor een briefing over de dreiging van orkaan Ernesto. Aldus meldt althans Fox News, zelf ook geraakt - Thomas miste om dezel;fde reden een interview met die omroep. Dat laatste valt nauwelijks te betreuren, maar niet op komen dagen terwijl er een herhaling van Katrina tot de mogelijkheden behoorde? Blijkbaar heeft de storm niet alleen de laatste restanten menselijk geweten van veel gezagsdragers weggespoeld, maar ook hun wekkers. Als het bericht klopt is het stuitend - en typerend tegelijk.

Geen opmerkingen: