Enkele aardigheidjes tussendoor

Ter verstrooiing even tussendoor, een paar aardigheidjes. Een nieuw element ontdekt, en wat grappen uit Rusland toen daar het anticommunisme nog in communistische verpakking heerste.

Eerst het nieuwe element, waarvan de ontdekking gemeld wordt door Dan Brooks op MRZine. Het is één van de meest giftige elementen die er zijn, en het heet Capitalisium, afgekort Cp. "Capitalisium is een zeer veranderlijk, dynamisch en gioftig element, dat bestaat uit 1 positron, 1neutron en 1 groot elektron samen met een raad van elektronen, diverse vice-elektronen, honderden executive elektronen, duizenden middenkader-elektronen en miljoenen van satelliet-elektronen; het element lijkt te groeien, waardoor het voortdurend haar reeds zware atoomgewicht doet toenemen. Ondanks haar constante groei bevindt de kern sich steeds ter rechterzijde, maar toch is het element opmerkelijk op haar eigen middelpunt gericht".

Hoe dit element samengaat met andere elementen uit het periodiek systeem, zoals Governmentium en Democracium, en wat bijvoorbeeld de relatie is met het "uiterst dodelijke Fascisium" , mag je zelf ontdekken in de tekst van Brooks. Hij draagt zelfs een mogelijk tegengif tegen Capitalisium aan.

Dan enkele grappen die de ronde deden in Rusland ten tijde van Stalin. Ik vond ze via het linkse en vaak erg geestige weblog "Histomat: adventures in Historical Materialism". Hij haalde de moppen op zijn beurt uit een verslag van een zekere Eugene Lyons die in de jaren dertig in Rusland rondreisde en daaarover schreef. Ik geeft er twee, rond de verbanning van Stalin's grote tegenstander Trotsky door het Stalinistische bewind:

"Vraag: waarom is Trotsky verbannen?
Antwoord: Ons land is verplicht al haar beste produkten te exporteren."

"Trotsky is aan het vissen in zijn Turkse ballingsoord. Een plaatselijke krantenjongen wil hem voor de gek houden en schreeuwt: "Extra! Stalin is dood!" Maar Totski is onbewogen. "Jongeman"zegt hij, "dat is onmogelijk. Als Stalin dood was dan zou ik nu in Moskou zijn." De volgende dag probeert de krantenjongen het weer. "Nu schreeuwt hij: 'Extra! Lenin leeft!" Trotski trapt er wederom niet in. "Jongeman", zegt hij, "als Lenin leefde, zou hij hier bij mij zijn"...

Nog een andere grap, in dezelfde sfeer, niet uit bovenstaande stukje maar opgediept uit mijn geheugen. Waar ik hem vandaan heb weet ik niet meer, ik hou me aanbevolen voor aanvullende info. In eigen bewoordingen en aankleding dan maar...

Leonid Breznjev, leider van de Communistische Partij in de Sovjetunie, en daarmee sterke man in dat land in de jaren zestig en zeventig, houdt een groot verjaardagsfeest in het Kremlin. Partijbonzen uit heel het land, generaals, ambassadeurs van alle bevriende landen van de Oostblok, allemaal zijn ze er. natuurlijk ook familie en persoonlijke vrienden.

De kaviaar is overvloedig aanwezig, de champagne vloeit rijkelijk, voor degenen die niet aan de wodka zijn althans. Kosten noch moeite waren gespaard om het beste enterntainment, de mooiste muziek, het meest perfecte ballet en theater te laten optreden. De gasten genoten...

Behalve mevrouw Breznjev. Die keer al meteen vrij sip, en naarmate de avond vorderde betrok haar gezicht steeds meer. Leonid stond naast haar, en keek wat zorgelijk naar zijn vrouw. Uiteindelijk vroeg hij: "Wat zit je toch dwars? We hebben toch alles wat ons hartje begeert, de gasten genieten, het is feest? Waarom zo verdrietig?" "Ja Leonid", antwoordt zijn vrouw, "het is ook prachtig... Maar wat doen we nou als straks de rooien terug komen?"