Vink versus IS: nog een paar reacties onder de loep

Het naargeestige opstel van de heer Vink in het blad van Milieudefensie heb ik in een drietal etappes proberen te fileren. Nu is het tijd om eventjes te kijken naar reacties die zijn aanval op de Internationale Socialisten (IS) her en der losmaakte. Die reacties kwamen uit opvallende hoeken. Diverse media van anarchistische / autonome richting deden een duit in het zakje. Maar ook een columnist van het dagblad Trouw gooide zich in het gevecht en had daarvoor een portie modder meegenomen.

Eerst enkele van onze autonome vriendinnen en vrienden, als dat tenminste de juiste aanduiding is voor de twee media die zich lieten horen in deze zaak. Op Globalinfo schreven 'enkele bewoners van Redderich' een stuk onder de titel "Milieudefensie en het geweld" . (Redderich was één van de actiekampen van van de protesten tegen de G8 bij Rostock).

Een groot deel ervan bestaat uit zeer zinnige observaties over geweld in, maar vooral ook tegen de andersglobalistische beweging. Zo lezen we: "Van een heel andere orde, maar minstens zo belangrijk, is dat we in Rostock en omgeving niet zozeer last hebben gehad van autonomen, maar van een gruwelijk machtig politieapparaat en hun knuppels, camera's, honden, waterkanonnen en pepperspray. Als het Vink of Milieudefensie echt te doen was om de belangen van de ' andersglobaliseringsactivisten', had hij wel in de eerste plaats tegen dàt geweld geprotesteerd." Inderdaad!

En ook het inzicht dat samenwerking tussen gematigde NGO's als Milieudefensie, en radicalere clubs niet eenvoudig is maar wel degelijk ook in het voordeel van die NGO's is niet verkeerd: "een voorname reden dat organisaties als (...) Milieudefensie aan coalities met radicalere activisten (...)mee zijn gaan doen, is dat ze daar weer een achterban konden vinden (en aan subsidiegevers presenteren). Omgaan met de daar aanvankelijk aangetroffen diversiteit blijkt voor dergelijke hiërarchische en regeringsgezinde organisaties echter nogal moeilijk. Ze proberen daarom de diversiteit de nek om te draaien en het proces te overheersen. Dat ze daarmee de kip die de gouden legde, weer de nek omdraaien hebben ze òf niet door, 1of het kan ze niet schelen." Alweer: inderdaad! En de logische conclusie zou dan toch zijn: beste mijnheer Vink, laat die IS toch met rust hoezeer u het er verder ook mee eens bent, samenwerking in een veelvormige beweging is nu eenmaal lastig maar voor iedereen nuttig.

Maar precies zo'n conclusie blijft uit. Eerder in het stuk blijkt min of meer waarom. "Het geweld waar Vink de IS van wil betichten, blijkt hoofdzakelijk te slaan op hun stelselmatige allianties met islamitische fundamentalisten. Dat punt is ook terecht", zeggen de auteurs. Dat ik hier anders over denk, was in een eerder stuk al te lezen en dat zal ik niet nogmaals uitleggen. Dat de IS "onder de meest gruwelijke religieuze bewegingen partners en bevrijders" ziet is deels verdraaiing, deels regelrecht onwaar. Als je met partners louter bedoelt dat de IS soms zij aan zij staan klopt het min of meer, maar bevrijders ziet de IS in geen van deze organisaties, zoals ik in hetzelfde eerdere stuk heb aangetoond.

Dat wij dit soort bondgenootschappen aangaan "waarschijnlijk in een poging om onder migranten leden te werven" zou grappig zijn als het niet zo'n kwaadaardige domheid zou zijn. Er zijn meer migranten die PvdA of zelfs CDA of VVD stemmen dan dat er onder hen sympathisanten van Hezbollah zijn. De reden dat we de kant van Hezbollah kiezen, en niet van Bert Koenders, Ben Bot, Maxime Verhagen of Henk Kamp, moet dus echt ergens anders liggen dan in een simplistisch streven naar zieltjeswinnen.

Van de typering van Vink dat de IS in de andersglobaliseringsbeweging zo gewelddadig zou zijn, nemen ze trouwens afstand. En hoe! Ze stellen dat "de IS nooit erg betrokken is bij acties, laat staan gewelddadige." Vermakelijk. In de eerste plaats: zijn vreedzame demonstraties geen acties? Willen de schrijvers een lijst van demonstraties waarvoor de IS de afgelopen jaar niet alleen haar leden, maar ook een zo groot mogelijk aantal andere mensen, heeft proberen te bewegen tot deelname? Willende schrijvers misschien een lijst van demonstraties waarvan de IS mede organisator was?

Maar misschien bedoelen de schrijvers met acties alleen blokkades en het soort acties waarbij je een fors risico loopt op arrestatie en traangas. Willen de schrijvers van het artikel een overzicht van onze deelname aan dat soort acties? Daar komt-ie dan, maar wel zeer incompleet:
*Shell-blokkade in Amsterdam-Noord, door politiecharges gebroken; 1989;
*Bezettingen universiteitsgebouwen en éénmaal een gemeenteraadszaal, 1987, 1993 en 1995;
*arrestateis bij antifascistische acties in 1995 in Utrecht en 1996, in Rotterdam;
*Praag, tegen de IMF/ Wereldbanktop , september 2000;
*Genua, G8, juli 2001, drie maal bij de hekken, één maal knuppelcharge, éénmaal traangas (ja, ik weet het. Elders in die stad zijn veel verschrikkelijker dingen ondergaan door actievoerders. Maar doen we een wedstrijd heldhaftigheid of zijn we met serieuze politieke actie bezig?);
*Rostock/ Heiligendamm, juni 2007: deelname aan blokkades, en zowel traangas, waterkanon, wegsleeppartij als pepperspray geïncasseerd door (sommigen van) de aanwezige IS-ers (meer elders op dit weblog).

Dit zijn louter acties waar ik persoonlijk aan deelnam, behalve dan die universiteitsbezetting van 1987, toen was ik nog geen IS-er (ik ben lid van de IS, voor wie het nog niet door had). Ik ben lang niet bij alle acties van dit type waar IS-ers aan deelnamen geweest, bij de confrontatie tussen antifascisten en ME rond een NVU-mars in 2005 was ik bijvoorbeeld niet. Maar ook daar waren IS-ers die klappen vingen. In november 2005 hielden antiracisten in Utrecht een straatactie uit protest tegen de Schipholbrand. Politie te paard dreef de actievoerders uiteen. Ook daar waren IS-ers deel van de actie, maar ook daar was ik zelf niet bij. Het overzicht hierboven is dus nogal heel erg incompleet. De IS, "nooit erg betrokken bij acties"? Mensen, maak jezelf toch niet zo wezenloos belachelijk!

Dat andere actievoerders andere keuzes maken in het soort directe acties dat zij willen voeren, een andere inschatting van de te nemen risico's en de te verwachten resultaten ervan, is toch geen reden om het activisme van een groepering waarmee je het - op geheel andere gronden - drastisch oneens bent - te gaan ontkennen? Dat is toch geen serieuze houding ten aanzien van mensen aan dezelfde kant van de barricade?

Met deze houding van de auteurs schrik ik al nauwelijks meer van het zinnetje: "Er zijn overigens wel meer redenen om de IS in quarantaine te zetten, maar daar gaat het nu niet om." Wat is dat voor rare mentaliteit waarbij de ene antikapitalistische groep de andere in quarantaine wil zetten, vanwege een verschil in analyse of strategie?

Ik ben het met de auteurs van dit hele epistel op allerlei punten oneens, net als met Vink zelf. Maar in quarantaine hoeven ze van mij geen van beiden. Ik beschouw mede-activisten namelijk niet als ziektebron of besmettingsgevaar, maar als mede-activisten. Laten we verder gaan in ons verzet, samen waar mogelijk, los van elkaar waar het niet anders kan, en open voor een werkelijk serieuze discussie over onze meningsverschillen. Waarom niet?!

Iets minder bont maakt David Vervoort het in een "Een steen in de vijver", een stuk op de website van Eurodusnie. Maar ook hij zegt: "Vinks belangrijkste bezwaar tegen de IS is dat deze vrijwel kritiekloos staat tegenover bewegingen als Hamas en Hezbollah. Deze kritiek is niet nieuw, maar zeker terecht." Alweer: ik heb eerder aangetoond dat deze, inderdaad nogal belegen, kritiek de plank vrij stevig misslaat, als je tenminste bereid bent iets verder te kijken dan de voorkant van De Socialist en de in het artikel smalend aangeduide "borden waarop naast een korte leuze altijd de woorden 'Internationale Socialisten' staan."

Wel kun je stellen dat de kritische observaties in IS-publicaties over bijvoorbeeld Hezbollah, zeker tijdens crises als een Libanon-oorlog, wat erg ver naar de achtergrond verdwijnen achter de op zo'n moment hoognodige betuigingen van solidariteit. Maar dat is geen excuus om je niet even te verdiepen in de werkelijke standpunten van de IS. En die zijn bepaald niet "vrijwel kritiekloos".

Alweer: ik ben hier eerder op ingegaan en doe dit hier niet weer uitvoerig. Ook ga ik niet nogmaals weerleggen dat de actiedeelname van de IS verder pleegt te gaan dan het - wat mij betreft trouwens onmisbare - meelopen met demonstraties, het zwaaien met die veelgesmade borden en het verkopen van De Socialist waar de IS-inzet hoofdzakelijk uit zou bestaan volgens Vervoort. Dat heb ik immers hierboven al gedaan.

Het is duidelijk: de schrijvers van beide artikelen moeten van de IS weinig hebben. Dat is natuurlijk hun goed recht. Te vaak was en is deze afkeer wederzijds, maar moeten we juist daar niet eens een beetje van af? En helpen het soort uitspraken die ik hier citeer daarbij?

Dan hebben we nog het dagblad Trouw met een stuk van columniste Elma Drayer. Zij kiest voluit de kant van Vink, en doet er nog een schepje bovenop. "Voornoemde Vink wantrouwt bovenal dat IS'ers met grote regelmaat warme woorden wijden aan organisaties als Hamas en Hezbollah. En dan laat hij nog even onvermeld dat de Internationale Socialisten eveneens sympathiseren met de islamitische Moslimbroederschap."

Ze onderschrijft de oproep van Vink dat organisaties als de IS "buiten spel" dienen te worden gezet, en ze zegt: "Verstandig heerschap, die Vink. Moedig ook. Al was het alleen maar omdat hij als een van de weinigen uit zijn beweging het nauwelijks onderkende kongsi tussen radicaal-links en radicaal-islamitisch aan de orde durft te stellen." Moedig? In het huidige klimaat, waarin schimpen op alles wat Islam-connecties heeft meteen leidt tot extra media-aandacht en vijf zetels extra in de peilingen?

Hoe anders ik tegen dit alles aankijk is inmiddels wel duidelijk. Maar ze doet ook de bewering dat de IS op de kritiek zelf niet is ingegaan. "De voormannen betoonden zich 'uiterst verbaasd' en 'onaangenaam verrast'. 'Het artikel is gene bijdrage een een constructieve discussie, maar een doorzichtige poging om met leugens en insinuaties verwarring te zaaien. Om diens inhoudelijke argumenten liepen ze met een grote boog heen", aldus Drayer. Vervoort doet trouwens een verwante bewering.

Dat het stuk van Vink vol leugens en insinuaties zat, had ik al redelijk aannemelijk proberen te maken. Dat de IS verder niet op de argumenten van Vink in ging, klopt niet. Vrij rap publiceerde de IS een verklaring over de zaak, geschreven door Peyman Jafari. Die vindt je ondermeer op de website Nieuws uit Amsterdam. Lees het, en oordeel zelf. Dan hou ik er eventjes over op.