Een bericht van Aljazeera: "Het Amerikaanse militaire apparaat heeft melding gemaakt van de dood van 10 Amerikaanse soldaten in Irak. Dat brengt het aantal Amerikaanse soldaten dat deze maand is gedood op 68." Het bericht gaat verder: "Als het aantal dodelijke slachtoffers onder de Amerikaanse troepen in het huidige tempo blijft oplopen, dat wordt oktober hierdoor de dodelijkste maand voor de door de VS geleide troepenmacht sinds januari 2005."
68 dode soldaten - mensen met wapens, getraind om ze te gebruiken - in een maand. Ja, ook achter dit cijfer gaan 68 individuele tragedies schuil, verloren levens van vooral jonge mensen, rouwende families en vrienden. Het laat tevens zien dat de VS haar bezettingsoorlog een steeds hogere pijs voor haar koloniale oorlog betaalt. Het wordt steeds duidelijker een voor de VS verloren oorlog.
Maar er zijn andere cijfers. Juan Cole gaf ze gisteren: "91 Soennieten zijn in willekeurig omgebracht door Sjiitische doodseskaders sinds afgelopen zaterdag.(...) De slachting is uitgelokt door de moord op 17 Sjiitische arbeiders in het nabije Dhuluyiah op vrijdag". Cole vermeld nog meer moorden; zijn stukje kreeg de kop mee: "130 gedood in een golf van sectarische aanvallen."
Honderddertig mensen - zònder wapens, zònder gevechtstraining - omgebracht door gewapende groepen, vanwege de geloofsgroep waartoe ze behoren, in een cyclus van wraak en weerwraak, een religieuze variant op de etnische zuivering zoals we die uit de oorlogen in Joegoslavië in de jaren negentig van de vorige eeuw kenden. Dit soort slachtpartijen kosten dus in minder dan een week bijna twee keer zoveel Iraakse mensenlevens als de aanvallen op Amerikaanse soldaten in ruim een halve maand. Zo verandert Irak in hoog tempo in een abattoir.
Verantwoordelijk, ook voor het sectarische geweld waarover Juan Cole bericht, is de Brits-Amerikaanse invasie en de voortdurende bezetting van Irak. De Amerikaanse bezettingsmacht houdt een Iraakse regering overeind die leunt op een politie- en legermacht die verregaand verweven is met Sjiitische milities/ doodseskaders. En Michael Schwartz wijst op "de huidige Amerikaanse strategie op Sjia soldaten te gebruiken tetgen Soenni opstandelingen, en om Koerden tegen zowel Sjia als Soenni rebellen(...) Deze politiek heeft op haar beurt aanzienlijk bijgedragen aan het nog steeds escalerende sectarische geweld binnen Irak."
Hoe hoog de prijs is die de Iraakse bevolking onvrijwillig betaalt voor de Amerikaanse "bevrijding" viel vorige week te lezen in het medische vaktijdschrift The Lancet. Vanwege de oorlog zijn van maart 2003 tot en met juni 2006 naar schatting 655.000 mensen méér overleden dan het geval zou nzijn geweest zonder invasie en bezetting. Daarvan zijn 601.000 doden het slachtoffer van geweld; 186.000 daarvan zijn door de bezettingstroepen gedood. Een samenvatting van de cijfers vind je op Empire Notes; daar vind je ook de link naar het PDF-bestand in The Lancet. Billmon betoogt op Whiskey Bar op de van hem bekende venijnige wijze dat de bezetting van Irak hiermee inmiddels aanzienlijk moorddadiger is dan de onderdrukking door dictator Saddam Hoessein die voor Bush nog altijd als smoes dient om de Irak-oorlog mee te rechtvaardigen.
DeAmerikaanse dodencijfers laten zien dat de VS haar oorlog niet kan winnen. De Iraakse dodentallen laten nog veel duidelijker zien hoe catastrofaal de hele oorlog inmiddels is - en dat de Verenigde Staten en haar bondgenoten niet alleen een verloren oorlog voeren, maar vooral een uiterst misdadige.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Zie ook hier.
Een reactie posten