Onheilspellend regeerakkoord (deel 3 en slot)

Het regeerakkoord mag dan stijf staan van stevige pleidooien voor rondrechten; in hetzelfde regeerakkoord staan voorstellen die dezelfde rechten grof met de voeten treden. De uitingsvrijheid, de persoonlijke levenssfeer, het recht op zelfbeschikking over eigen lichaam - ze zijn bij deze coalitie van de fundamentalisten van de Christen Unie, de conservatieven van het CDA en de voormalige sociaal-democraten van de PvdA niet bepaald in veilige handen.

Zo wil het nieuwe kabinet het mogelijk maken dat "radicaliserende boodschappen en voorlichting over de middelen van terreur" van het internet weggehouden kunnen worden (pag. 34). Het gaat hier om het aanpakken van meningen, zeker waar het "radicaliserende boodschappen" betreft. En "voorlichting over de middelen van terreur" is uiterst rekbaar, en dus een handvat om de meningsvrijheid verder nogal willekeurig in te perken.

De teksten op het weblog dat je aan het lezen bent zijn bijvoorbeeld een produkt van "radicalisering" en beogen ook verdere "radicalisering" . Al mijn teksten zijn in feite "radicaliserende boodschappen" . Ik wacht met spanning op bericht van mijn internet-provider dat Balkenende Vier opdracht heeft gegeven tot het blokkeren van dit weblog. Als het nieuwe kabinet zoiets niet beoogt, dan moet het zulke voorstellen niet in een regeerakkoord zetten. Of bedoelt de tekst alleen radicalisering onder Moslims? Laat het kabinet de moed hebben om dat hardop te zeggen, dan is de Islamofobe gedachtengang tenminste voor iedereen in volle verwerpelijkheid zichtbaar.

Een tweede verbodsmaatregel gaat in dezelfde richting. "Ter bescherming van de openbare orde en veiligheid kan gelaatsbedekkende kleding worden verboden" (pag. 34). het zogeheten Burqa-verbod duikt hier weer op, een dreigtende aantasting van het recht van Moslim-vrouwen om vanuit vaak diepgevoelde religieuze overwegingen het gezicht te bedekken. Hoe kwalijk dit dreigende verbod is, heb ik enige tijd terug op dit weblog trachten uit te leggen.

Maar niet alleen Islamofobie is inspiratiebron voor oprispingen van verbiedzuchtigheid. We komen pleidooien tegen voor een strengere handhaving van regels rond prostotutie "waar nodig met nieuwe middelen en gewijzigde wetgeving" (pag. 35). Dezelfde trend is ook zichtbaar bij de aanpak van drugs: weg met het gedogen, sluiting van coffeeshops "bij scholen" (pag. 34)Dat is weer erg rekbaar. Met deze formulering kun je een zeer groot deel van alle coffeeshops dichtgooien, want er is bijna altijd wel een school in de buurt.

Deze strenge aanpak zou je nog kunnen zien als een wat steviger voortzetting van bestaand beleid. Dat is al erg genoeg. Maar op het front van zelfbeschikking en de gelijkberechtiging van relatievormen opent het komende kabinet een gevaarlijke aanval.

In de eerste plaats loopt het recht op abortus gevaar. De over-tijd-behandeling wordt onder de abortuswet gebracht, waardoor ook de eerste 16 dagen na conceptie een verplichte bedenktijd geldt. Verder komt er "vervolgonderzoek naar de aard van de noodsituatie en wordt er onderzoek gestart naar de psychosociale gevolgen van abortus-provocatus" (pag. 42) Dat klinkt redelijk, maar opent deuren in verkeerde richting. De "noodsituatie" doelt op de motivatie van de vrouw om abortus te plegen. daar "onderzoek" naar willen doen, suggereert een neiging om de motieven ter discussie te willen stellen, te twijfelen of die wel deugen. ik denk dat we hier scherp moeten zijn: de vrouw beslist, als zij een noodsituatie ervaart dan IS er voor haar een noodsituatie. Het voorgestelde type onderzoek ondermijnt het respect voor de keus van de vrouw. Onderzoek naar psyuchosociale gevolgen is alleen interessant als je een discussie wilt of het huisige recht abortus wel een goede zaak is, en impliceert eveneens een sluipende aanval op dat recht.

Bovendien wil het kabinet onderzoek naar mogelijke grondwetswijzigingen. Daar wordt, als het aan Balkenende Vier ligt, een Staatscommissie op losgelaten (pag. 37) Eén van de zaken waarvan onderzocht gaat worden of die in de Grondwet thuishoren, moet "het recht op leven" zijn. Dat is exact de formulering waarmee tegenstanders van abortus zo graag mee schermen. Een embryo is in hun redenering immers 'ongeboren leven' en het weghalen ervan dus 'moord'. Via een discussie over Grondwetswijziging maken tegenstanders van abortus het terrein rijp voor grotere aantasting van het recht op abortus, en daarmee van het zelfbeschikkingsrecht van de vrouw over wat er in haar lijf gebeurt.

Ook op de andere zogeheten 'ethische thema's' zien we op zijn minst een krachtige neiging om op de rem te trappen. Geen verdere verruiming van de mogelijkheden tot euthanisie en assistentie bij zelfdoding, geen experimenten met de zogeheten "pil van Drion" (pag. 42).

Tenslotte, het derde in het rijtje 'ethische kwesties' waarmee vooral de Christen-Unie zich profileert: naast abortus en euthanasie zijn dat de rechten van homo's en lesbo's, en vooral het recht van mensen van hetzelfde geslacht om te trouwen. Twee passages hebben betrekking op homo-rechten. Geen van beiden stemmen ze erg vrolijk.

"Als onderdeel van het homo-emancipatiebeleid wordt bijzondere aandacht gegeven aan de bevordering van "respect voor verschil", in het bijzonder in etnische kring." Zo opent punt zes op pagina 30. Discriminatie en geweld tegen homo's moeten worden bestreden, zo gaat de tekst verder. Deze passage legt, met haar verwijzing naar "etnische kring", in bedekte termen verband tussen homo-discriminatie en de aanwezigheid van migranten. Zo krijgen Moslims wel vaker de schuld van groeiende afkeer van homo's. Zo scherp staat het hier niet, maar de implicatioe is er wel degelijk. De passage laat daarmee de authentiek-Nederlandse homofobie die je op vrijwel alle schoolpleinen en werkplekken kunt tegenkomen, zo goed als buiten schot. Kernprobleem met deze passage is echter niet homofobie, maar xenofobie, Islamofobie.

Wel rechtstreeks homovijandig is de passage over homohuwelijk en gewetensbezwaarde ambtenaren. Op pagina 37 staat te vinden: "Overeenkomstig het destijds geformuleerde beleid brengt zorgvuldige omgang met gewetensbezwaarde ambtenaren van de burgelijke stand met zich mee dat in onderling overleg in plaats van de gwetensbezwaarde een andere ambtenaar van de burgerlijke stand een huwelijk tussen personen van hgetzelfde geslacht voltrejkt, mits in elke gemeente de voltrekking van een dergelijk huwelijk mogelijk blijft."

Hier staat het recht van de gewetensbezwaarde ambtenaar - het recht om homofoob te zijn in de uitoefening van een functie dus - voorop, niet dat van de homo- of lesbo-stellen die willen trouwen. De slotzin van de passage maakt het nog een graadje erger: "Mochten in de gemeentelijke praktijk problemen ontstaan, dan zullen initiatieven worden genomen om de rechtszekerheid zeker te stellen." Niets over de 'rechtszekerheid' van homo's en lesbo's die een huwelijk willen aangaan. Zelfs al moet dat binnen elke gemeente mogelijk blijven, dan nog is de tekst discriminerend: een hetero-koppel zal nooit te maken krijgen met een zoektocht naar ambtenaren die het huwelijk willen voltrekken, een homo- of lesbo-koppel wel. Van ambtenaren in de burgerlijke stand mag gewoon worden geëist dat ze huwelijken volgens de geldende wetgeving voltrekken. Een ambtenaar die dat niet wil, werkt op de verkeerde plek.

Alles bijeen hebben we een regeerakkoord dat een rechts beleid aankondigt, naast een handvol concessies aan links, de SP, de vakbeweging. Ik denk dat het komende kabinet een oorlogsverklaring van de zijde van alles wat zich ter linkerzijde beweegt verdient. Maar er zal nog het een en ander moeten gebeuren wil die oorlogsverklaring ook breed gedragen worden, en tot de bijbehorende strijd gaat leiden. Wat mij betreft is het gevecht echter begonnen.