Progressieve ex-moslim wijst comité af
Ehsan Jami spreekt niet namens alle ex-moslims, betogen Peyman Jafari en Behnam Taebi. Jami brengt de islam met terrorisme in verband en voedt de hetze tegen moslims. Progressieven moeten zich van zijn comité distantiëren.
In de afgelopen weken hebben tientallen bekende Nederlanders een brief gekregen met de oproep zich aan te sluiten bij het Steuncomité ex-moslims. De brief is ondertekend door bekende islam-bashers zoals Afshin Ellian, maar ook door progressieven zoals hoogleraren Jos de Beus en Arjo Klamer. Bewust van hun islamofobe gezelschap, beweren ze met de steun aan Jami's Comité van ex-moslims slechts op te komen voor het recht op geloofsafval. Dit is een ongelooflijk
naïeve bewering, die in de praktijk het neoconservatieve wereldbeeld versterkt waarin moslims de 'westerse beschaving' zouden bedreigen. In de publieke opinie zal immers nauwelijks een onderscheid gemaakt worden tussen dat wereldbeeld en dat van Jami's comité.
Ten eerste wordt de oprichting van Jami's comité gekleurd door een
specifieke context – stigmatisering en vernedering van moslims in woord en daad. Wie het kan opbrengen om de wereld vanuit de ogen van moslims te bekijken, zal zien dat het elke dag mokerslagen regent op een hele bevolkingsgroep. Sinds de aanslagen van 11 september worden moslims uitgemaakt voor 'geitenneukers', 'pooiers van de profeet', 'criminelen' en 'terroristen'. Hun scholen en moskeeën
zijn regelmatig het doelwit van bekladding en brandstichting, zoals recentelijk in Haarlem. En in het dagelijkse leven en op de arbeidsmarkt krijgen ze steeds vaker met discriminatie te maken.
Dan zijn er ook nog de uitspraken van Ehsan Jami zelf die naadloos
aansluiten bij deze ontwikkeling. Hij hanteert de retoriek van de 'oorlog tegen terrorisme' door de profeet Mohamed met Osama Bin Laden te vergelijken. En om er geen misverstand te laten bestaan over zijn politieke agenda, kiest Jami 11 september voor de presentatie van zijn comité. Daarmee roept hij het beeld op van de islam als een religie die aanzet tot terreur tegen het Westen.
Om die reden wordt Jami op handen gedragen door de hofhouding van Ayaan Hirsi Ali. Jami zet nu zijn eerste stappen in haar voetsporen die via de denktank American Enterprise Institute naar de spelonken van de
neoconservatieven in het Witte Huis leiden. Zijn gids is niemand anders dan Afshin Ellian die zich opwerpt als de verdediger van de 'westerse cultuur' tegen het 'islamofascisme'. Tot Jami's grote vreugde heeft ook Geert Wilders zijn steun uitgesproken.
Progressieve steun voor het Comité van ex-moslims is kortzichtig, nu de neoconservatieven het recht op geloofsafval voor hun politieke kar hebben gespannen. Als ex-moslims komen we op voor het recht om de islam te verlaten zonder geconfronteerd te worden met bedreiging of geweld. Echter, de manier waarop Jami voor dit recht zegt te willen opkomen, werkt contraproductief. De sociale spanningen waarmee individuele keuzes over religie soms gepaard gaan, worden door de hetze tegen moslims alleen maar opgevoerd. Daarom willen we ons
juist als ex-moslims publiekelijk uitspreken tegen het initiatief van Jami en Ellian en ons inzetten voor dialoog en samenwerking met moslims. Daarbij hebben we geen enkele angst om ons als 'openlijke islamverlaters' te afficheren, ook al gaan we liever door het leven als wat we zijn dan wat we zijn geweest.
In hun verklaring beweert het Steuncomité dat in het Westen een 'trend' van geweldstoename tegen ex-moslims merkbaar is. Als bewijs voeren ze 'de zeer geringe aantallen openlijke islamverlaters' aan. Voor ons en veel andere ex-moslims is er simpelweg geen noodzaak voor de oprichting van een comité, nog minder voelen we de drang om muren op te trekken tussen onszelf en onze familieleden, vrienden en kennissen. Veel ex-moslims willen ook terecht geen munitie leveren voor de anti-moslimhetze van de neoconservatieven.
Progressieven die steun werven voor het Comité van ex-moslims zijn niet alleen naïef, maar ook hypocriet. Jami, Ellian en Wilders bevorderen niet de vrijheid van religie, maar ze creëren een klimaat waarin moslims hun godsdienst niet vrij van angst en discriminatie kunnen beleven. Tegen deze tsunami van islamofobie hebben we nooit iets van de ondertekenaars gehoord. En ondanks hun
tirades tegen geweld wordt de wereld met hun bijdrage er niet vreedzamer op – integendeel.
Wilders is zelf het levende bewijs dat men niet in de Koran hoeft te
geloven om tot geweld op te roepen. Naar aanleiding van rellen tussen supporters van Jong Marokko en Jong Oranje pleit Wilders om in de toekomst met scherp te schieten op relschoppers.
Ook pleit Wilders voor bombardementen op Iran, een land met 70 miljoen inwoners. Na de Amerikaanse aanval op Irak in maart 2003 juichte Ellian in zijn column dat de 'vredesdemonstranten verloren hebben' en betichtte hij hen van een 'laffe houding' omdat 'ze niet weten dat elke strijd tegen tirannie slachtoffers eist'. Vier jaar later weten we hoeveel slachtoffers in Irak zijn gevallen – nu meer dan 650.000 volgens The Lancet.
Door moslims als een bedreiging voor de 'westerse beschaving' af te
schilderen voeden de neoconservatieven niet alleen het categorisch discrimineren van moslims, ze zoeken ook naar een ideologische rechtvaardiging voor de gevoerde oorlogen in het Midden-Oosten en nieuwe oorlogen die aanstaande zijn. Het zou pas van lef getuigen als progressieven hun selectieve verontwaardiging opzij leggen en de strijd aanbinden met die politiek die in het Midden-Oosten honderdduizenden slachtoffers maakt en nieuwe rekruten werft voor fundamentalisten. De progressieve strijd voor universele waarden als vrijheid en gelijkheid is niet gebaat bij de valse notie dat al het kwade uit de islam
voortvloeit en al het goede uit het Westen. Een beter startpunt is het antwoord van Gandhi toen een journalist hem vroeg wat hij van de 'westerse beschaving' vond. Hij antwoordde: „Het zou een goed idee zijn."
Peyman Jafari is politicoloog en Behnam Taebi doceert techniekfilosofie aan de TU Delft. Op maandag 10 september bezoeken ze met een delegatie van ex-moslims een moskee in Amsterdam en gaan ze in gesprek met de voorzitter van de Vereniging van Imams in Nederland.
donderdag 6 september 2007
Geplaatst: "Progressieve ex-moslim wijst comité af"
Zelden plaats ik complete stukken die ik niet zelf heb geschreven. Voor het onderstaande stuk maak ik echter graag een uitzondering, gezien het politieke belang ervan, en omdat één van de schrijvers ervan me het stuk zelf onder de aandacht bracht met het oog op verdere verspreiding. Het stuk staat in de NRC, maar niet iedereen leest het NRC... :-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Driewerf hulde! Wat een heerlijk helder stuk. Als ex-moslims en aankomende ex-moslims ergens last van hebben, dan is het wel van racisme. (Niet vergeten trouwens dat ook moslims en niet-moslims last hebben van racisme)
Ik las op Wikipedia dat Ehsan Jami niet eens een ex-moslim is. Zijn vader was geloofsvrij, zijn moeder christen, hij heeft nooit religieus les gehad, en zelf was ie op zijn 11e al weg uit Iran. Maar goed, als hij zichzelf toch als ex-moslim wil zien, dan gelooft-ie dat maar lekker. (Vrijheid van geloof, niet waar?)
Ik heb als geloofsafvallige vaak nuttige discussies gehad over het verschil tussen enerzijds gelovige christenen en christelijk geloof, en anderzijds de machtige en aartsconservatieve Katholieke Kerk (die o.a. dictators Franco, Pinochet en de Duvaliers heeft gesteund). Het verschil is duidelijk: met christenen zoals mijn paps en mams en hun kennissen wil ik wel samenleven, maar niet met Bush, dictators en het Vaticaan.
Voor Jami gaat echter alles op een grote hoop: Iraanse heersers = Islam = gewone moslims = enz. enz. Tja, vanuit Nederland, zonder moslimfamilie, en zonder ervaring, wordt het erg makkelijk om abstract te kletsen. Ik vind het dan bijna jammer dat ie niet wat langer in Iran is gebleven om dat verschil te ontdekken in een opstandige pubertijd en studententijd. De meesten in de democratische studentenbeweging daar zijn naast democraat en student ook moslim. Hun vijand is het regime, niet hun medestudent.
heel slecht, dat de NRC niet heeft aangegeven, dat de twee schrijvers beide lid zijn van de extreem-linkse groep IS en dus beide heel nauwe betrekkingen en sympathien hebben voor de diverse terreurorganisties zoals Hamas, Hezbollah en AEL. Dus zijn deze twee IS-activisten niet serieus te nemen ex-moslims
Misschien is het dan wel handig ook te bekijken wáárom de IS die gedachten heeft. U zou zich bijvoorbeeld kunnen verdiepen in deze onderwerpen in plaats van de pers na te praten.
Daarnaast, zijn een Geert Wilders en Paul Cliteur (beide geen moslim) dan wel serieus te nemen als ondertekenaars voor een organisatie voor ex-moslim?
Ik ben het met Keesje eens dat het NRC had moeten aangeven dat Peyman lid is van de IS (Behman is lid van de SP). Ik betwijfel of de IS nauwe betrekkingen met bepaalde organisaties er op na houdt. En de sympathie van de IS voor bepaalde organisaties heeft, voor zover ik weet, twee kanten.
Of het stuk in de NRC serieus genomen moet worden zal voor sommige mensen inderdaad afhangen van de politieke achtergrond van Peyman en Behman.
Met name leden van de rechtse kerk zullen een stuk in de NRC, waarin leden van de linkse kerk aan het woord komen, weinig serieus nemen.
Misschien kan de NRC er voortaan bij vermelden tot welke geloofsgemeenschap een bepaalde persoon behoort.
Bijvoorbeeld:
'Peyman Jafari is lid van de linkse kerk (organisatie: IS).'
'Behnam Taebi is lid van de linkse kerk (organisatie: SP).'
Of (bijvoorbeeld):
'Leon de Winter is lid van de rechtse kerk (organisatie: Elsevier).'
'keesjemaduraatje is lid van de rechtse kerk
(organisatie: geen?)'
Wat is er op tegen om te allereerst te kijken naar wat mensen werkelijk te zeggen hebben, en DAAR op in te gaan? In plaats van te redeneren: person X is van club Y, club Y is fout, dus ik hoef de mening van persoon X bij voorbaat niet serieus te nemen? De juistheid van iemands opvatting hangt toch niet af van iemands lidmaatschap van een organisatie?
Het valt mij op dat keesjemaduraatje bijvoorbeeld geen enkel argument geeft tegen de inhoud van het betoog van Behnam Taebi en Peyman Jafari. Enkel aangeven dat ze van een volgens hem verkeerde club lid zijn bewijst over het gelijk of ongelijk van deze mensen in het geheel niets, zelfs al zou zijn kritiek op de Internationale Socialisten terecht zijn, hetgeen niet zo is.
Het feit dat keesjemaduraatje nalaat om het inhoudelijk ongelijk van beiden zelfs maar te trachten aan te tonen, doet vermoeden dat keesjemaduraatje geen argumenten heeft waarmee hij dat zou kunnen. Dat versterkt alleen maar de geloofwaardigheid van het betoog van Taebi en Jafari. Moddergooien naar groeperingen is geen valide vervanging voor inhoudelijk debat.
@Roderavotter:ik kon niet op de argumenten van Peyman Jafari ingaan, omdat hij geen argumenten geeft. Hij stelt dat Ehsan Jami een slechte ex-moslim is, omdat hij wordt gesteund door Afshin Ellian. Het zijn alle drie mensen van Iraanse afkomst, dus wat maakt het uit wie nu wie steunt? Peyman gaat ook niet op argumenten in.
Ik heb ook niet gezegd dat ik tegen de actie van Peyman Jafari ben, maar ik heb gezegd dat de NRC erbij moet zetten bij welke organisatie de ex-moslims horen. Anders kunnen we dat allemaal niet meer uit elkaar houden.
Dat ik door Sickoffitall ingedeeld wordt bij de rechtse kerk, komt volledig voor zijn rekening. Ik ben links, pro Israël en tegen terreur. Dus reken maar uit. Tel uit je winst.
Een reactie posten