Nederland, oorlogsland - hoog tijd voor tegengas

In de Verenigde Staten hebben kiezers afgelopen dinsdag de regering-Bush een pak slaag gegeven, in hoge mate uit afkeer van zijn favoriete doch mislukkende misdaad, de oorlog in Irak. In Groot-Brittannië is de week ervoor de vraag in het parlement besproken of er een onderzoek moest komen naar de Irak-oorlog. Met een krappe meerderheid van 25 stemmen wist de zieltogende regering van Tony Blair dat te voorkomen. Motivatie: zo'n onderzoek zou de Britse troepen in Irak kunnen demoraliseren, aldus Margaret Becket, minister van Buitenlandse Zaken. In beide oorlogslanden staat de oorlog tenminste stevig ter discussie. Dat is meer dan gezegd kan worden van die dichterbij gelegen schurkenstaat: Nederland.

Hoe brengen we daar verandering in? Hoe voeren we ook hier de druk stevig op om zowel terugtrekking van Nederlandse troepen uit Afghanistan als een onderzoek naar de Nederlandse steun aan de Irak-oorlog af te dwingen?

1. Laten we een stevig geluid tegen de oorlog van de muren laten spatten. Heel veel mensen zijn tegen de beide oorlogen, en tegen de Nederlandse oorlogsdeelname in Afghanistan. Alleen is dat sentyiment nauwelijks zichtbaar en nog minder voelbaar. Daarom is het initiatief van 'Stop de Oorlog' om een verkiezingsposter uit te brengen zo waardevol. Tekst: 'Stop de steun aan Bush - TROEPEN UIT AFGHANISTAN - Stem tegen de oorlog'. Bestellen kan via de website van Stop de Oorlog.

2. Op 22 november mogen we stemmen. Stemmen gaat op zichzelf geen oorlog stoppen, net zo min als stemmen tot wat voor wezenlijke verandering in de maatschappij kan leiden. Maar stemmen kan wel het geluid dat het die kant op moet, versterken. Laten we het advies van genoemde poster daarom die dag meteen in daden omzetten. Hoe?

De partij die het hardst tegen de reeks van oorlogen van de afgelopen jaren heeft stelling genomen, is de Socialistische Partij. Ja, de partij heeft zo haar gebreken, en ik heb die partij herhaaldelijk stevig bekritiseerd alhier, en daar ga ik ook mee door. Het geschuif, weg van het harde anti-NAVO-standpunt van de SP, is zorgwekkend en kwalijk, juist vanuit het gezichtspunt van mensen die consequent tegen oorlogen willen zijn en daar uiting aan willen geven.

Maar dat neemt allemaal niet weg dat de SP deel was deel van het verzet tegen de Golfoorlog in 1991, tegen de Kosovo-oorlog in 1999, tegen de Afghanistan- en Irak-oorlogen uit 2001 en 2003 en de daaropvolgende bezettingen. Ze was en is actief tegen de Israelische bezettings- en apartheidspolitiek, een strijd waar met name Eerste Kamerlid Anja Meulenbelt zich hard voor maakt. Haar weblog geeft daar keer op keer blijk van. De SP nam en neemt stelling via haar Kamerleden maar eveneens in de talloze kleine en grote demonstraties tegen al dit oorlogsgeweld. Vandaag de dag eist ze stopzetting van de Uruzgan-missie. Een stem op die partij versterkt het geluid tegen de oorlogen en de Nederlandse medeplichtigheid eraan.

GroenLinks is op dit gebied veel wisselvalliger: zo was deze partij voorstander van de aanval op Afghanistan in 2001. Daarna kreeg ze bedenkingen, waarmee ze wat mij betreft de titel "partij die tegen oorlog is als de oorlog voorbij is" opleverde. Niet dat de oorlog echt voorbij is, natuurlijk. Sindsdien schippert ze sindsdien als het om de militaire rol van Nederland in dat land gaat. De PvdA heeft met de missie in Uruzgan ingestemd en verdient al helemaal geen anti-oorlogsstem. Een anti-oorlogsstem vandaag de dag is een stem op de SP.

3. Intussen ligt er ook nog de Nederlandse politieke steun aan de Irak-oorlog. Kort geleden is een initiatief gestart om van de regering te eisen dat ze verantwoordelijkheid daarover aflegt: het burgerinitiatief Openheid over Irak. Op hun website kun je steun betuigen aan hun oproep. Een citaat eruit:
"Nederland heeft op dubieuze gronden een omstreden oorlog gesteund. die uitgelopen is op een uitzichtloze ramp. Desondanks heeft de regering nooit verantwoording afgelegd voor haar besluit. Anders dan in andere landen is bij ons iedere vorm van waarheidsvinding geblokkeerd. Dat is onacceptabel." Inderdaad! Daarom verdient dit initiatief steun. Op de SP-site is deze steun al uitgesproken (zo kwam ik achter het bestaan van dit initiatief), en terecht.

Ja, het initiatief is erg beleefd en terughoudend. Nee, een internetactie als deze oefent geen materiële druk uit en gaat op zichzelf geen onderzoek of afleggen van verantwoording afdwingen, laat staan dat we zo oorlogsdeelname kunnen stopzetten. Maar brede steun aan zo'n initiatief maakt zichtbaar hoe heel veel mensen erover denken, het laat zien hoezeer de regering ook op dit punt niet de wil van de bevolking vertegenwoordigd heeft, het draagt op een heel eenvoudige wijze bij aan het voelbaar maken van een geest van verzet tegen oorlogsdeelname. Dat geeft dan weer een handvat voor steviger, drukverhogende acties. Nogmaals de website daarom: www.openheidoverirak.nu . Spread the message en doe wat gedaan moet worden!