"CDA duldt geen kritiek in eigen blad". Dat bericht het dagblad Trouw op 31 augustus.
De partijtop heeft hoofdredacteur Thijs Jansen van het partijblad Christen Democratische Verkenningen de laan uit gestuurd. Volgens het Wetenschappelijk Instituut (WI) van het CDA vaarde het blad een "te onafhankelijke koers". Kritische geluiden, onder meer over de Irak-oorlog waar diplomaat en ex-minister Kooijmans uitvoerig het woord over kreeg, schoten in het verkeerde keelgat. Al eerder hield Dorien Pesser het voor gezien als redacteur, omdat ze de druk van toenmalig WI-baas Ab Klink (inmiddels minister) niet vond kunnen. De zaak komt voor de rechter. Volgens het WI nam Jansen teveel vrijheid, volgens Jansen is de redactionele onafhankelijkheid in het geding.
Het hele verhaal klinkt bekend. Vervang wat namen en wat details, dan heb je de schorsing eerder dit jaar van Elma Verhey, hoofdredacteur van het SP-partijblad De Tribune in beeld. Zelfde soort conflict, vergelijkbare krampachtige reactie van hogerhand in de partij om kritische geluiden in een partijpublicatie. Maar er zijn twee grote verschillen.
De eerste is intern, binnen de partijen zelf. Binnen de SP was de schorsing van Verhey aanleiding tot rebelse geluiden, mensen drongen aan op een meer democratische gang van zaken binnen de SP. Niet alle kritiek sneed hout, en de schorsing van Verhey was niet de enige zaak die de gemoederen in SP-kringen in beweging bracht. De zaak van Yilderin, het Statenlid dat met voorkeursstremmen van enkele andere Statenleden in de Eerste Kamer kwam tegen de wil van de SP-leiding in, trok meer aandacht. Zie op dit weblog onder meer: "SP-crisis: over democratie en verkeerde 'vrienden'". Maar er wàs discussie in de partij, en die discussie belandde via de media ook buiten die organisatie.
Hoe anders is dat - voorzover ik zie - in het CDA. Ongetwijfeld wordt er binnen die partij beleefd gesproken over de zaak. Maar van een gonzend democratiseringverlangen merk je toch bijzonder weinig. Veel wijst erop dat het wegwerken van een kritische redacteur binnen het CDA als in het geheel niet abnormaal wordt gezien. Het is maar dat we het weten.
Een tweede verschil zit in de media-aandacht. Kranten konden hun lol niet op toen ze de SP neer konden zetten als "centraal geleide", met andere woorden autoritaire en ondemocratische partij. Alsof er ook niet-centraal geleide politieke partijen zijn. Verwijzingen naar het maoïstisch verleden waren niet van de lucht.
Nu er in een gevestigde rechtse partij als het CDA iets soortgelijks speelt, ontbreken zulke tendentieuze typeringen, geen gevestigde krant die het democratische gehalte van het CDA als partij in twijfel trekt. Verder dan de opmerking van Trouw dat kritiek in eigen partijblad niet getolereerd wordt, gaat die krant niet, verwijzingen naar de traditie van de inquisitie die ten grondslag zou kunnen liggen aan het wegwerken van de hoofdredacteur lezen we nergens. Ook het woord 'censuur'- zo veelvuldig en vaak zo ten onrechte in het rond gestrooid rond de SP-perikelen, is nu in geen velden of wegen te bekennen. Gewoon een verschil van inzicht over de grenzen tussen partijbevoegdheid en redactionele onafhankelijkheid, veel verder gaat de kritische toonzetting nauwelijks.
Anders gezegd: gevestigde media leggen weer eens twee maatstaven aan. Eentje voor de gevestigde rechtse politiek, ondemocratisch als die is; die rechtse politiek, waar het CDA deel van is, komt bijna overal mee weg. En een andere maatstaf voor links, bij wie zelfs het kleinste vergrijp tegen democratische normen breed wordt uitgemeten.
Begrijp me niet verkeerd: juist links hoort democratie, juist ook in eigen kring, bloedserieus te nemen. Rechts is inherent ondemocratisch, omdat het gevestigde machtsverhoudingen in stand houdt. Links hoort het streven naar meer democratie dat haar wezenlijk eigen is, ook op zichzelf toe te passen. In die zin moet links nog strenger zijn voor zichzelf als voor haar rechtse tegenpolen.
Juist daarom had en heb ik ook stevige kritiek manier waarop de SP-leiding opereerde rond Verhey en ook rond het SP-weblog van Yilderin, ook al had de leiding gelijk dat Yilderin verkeerd handelde door zijn Senaatzetel tegen de geldende afspraken binnen die partij toch in te nemen. Zie hierover naast het al eerder genoemde stuk op mijn weblog ook "Rebellie in de SP: terecht maar oppervlakkig" op hetzelfde blog.
Maar de taak om die strengheid te hanteren is aan links zelf. Dat kunnen we niet toevertrouwen aan aan media die bijziend zijn aan één oog, schandaal trappen als er stront aan de knikker is bij de SP maar vergelijkbare narigheid bij het CDA vrijwel met de mantel der liefde bedekken.
4 opmerkingen:
Dit laat in ieder geval zien dat de echte democraten bij links zitten?
Heb je dit artikel al doorgestuurd naar een krant?
Echte Democratie kan niet rechts zijn. Omdat bij echte demoncratie het volk ALLES bestuurd, dus inclusief bedrijven en de gehele overheid.
Rechts wil dit juist niet en demoniseert (revolutionair) links daarom.
[sarcasme modus]
Stel je voor dat de arbeiders alles zelf beslissen? Dan kan ik (De dikke directeur met $€$ in zijn ogen ipv pupillen) niet meer genieten van mijn 20 feraris, mijn huis met zwembad, tennisbaan etc, vakantiehuis wel vergeten!
Ik (nog steeds de directeur) geniet van mijn centjes en het interesseerd me geen reet in wat voor omstandigheden de arbeiders wonen.
Tegelijkertijd heb ik wel door dat ze met kleine 'zoethoudertjes' wel 'braaf' blijven... En met mijn macht (want geld = macht) kan ik de overheid beinvloeden cq omkopen!
[/sarcasme modus]
Waarom denk je dat Amerika pinochet aan de macht hielp en Allende vermoorde? allende was een socialist dus democraat maar verzette zich tegen het imperialistische Amerika. En dat kan natuurlijk niet, want Amerika is de zelfbenoemde wereldpolitie en iedereen moet doen wat Amerika zegt... Amerika heeft liever overal ter wereld een pinochet die braaf luistert, dan Chavez of zelfs Mao Marijnissen....
Binnenkort gaat de zelfbenoemde wereldpolitie weer ingrijpen, dit keer in Iran. Daar zijn recent gedetailleerde plannen over uitgelekt. Misschien kunnen we nu alvast afscheid nemen van elkaar en van de wereld, want als de oorlog in Iran begint heb je WO3.... (en de kernbommen die ze nu hebben zijn stukken krachtiger dan die ze hadden tijdens WO2.........)
En waarom zou er dan gelijk een WO uitbreken. Ik heb er eigenlijk toch ook wel vertrouwen in dat de VS ( en de nieuwe president) zich voorlopig even niet aan een oorlog gaat wagen.
@Jesse?
Welke nieuwe president? Die komt volgend jaar ofzo pas... En daarnaast: Als het land in 'oorlog' is, kan Bush aanblijven zo lang als hij wil...
Waarom het een WO wordt?
Het plan is om het hele iraanse leger in 3 dagen plat te gooien. Daar is Iran uiteraard niet blij mee en gaat de aanval van zich afslaan. Amerika gaat dát zien als een provocatie (amerikaanse logica) waardoor ze verder gaan, niet alleen het leger en Iran gaat ook verder...
Iran heeft bondgenoten, als die Iran gaan helpen, gaan europa en de rest van de westerse landen Amerika helpen. DAN heb je een WO, het zal niet beginnen als een WO maar grote kans dat het wel zo eindigt.
Voor een diplomatieke oplossing voelt bush/amerika niets want "Ze onderhandelen niet met terroristen" Terwijl ze zelf de grootste oorlogsmisdadigers ooit zijn...
Een reactie posten