December 2006 nog even, en dan zit het jaaroverzicht erop. Dan beginnen we fris en vrolijk aan het volgende jaar dat buiten dit weblog al een paar dagen bezig is, zo heb ik uit welingelichte bronnen mogen vernemen... Wat schafte de nieuwspot voor fraais in deze "feestmaand"?
December was de maand van het langverwachte rapport van de Iraq Study Group, dat met veel omhaal van woorden de oorlog een verloren zaak noemt die desondanks stug moet worden volgehouden met een scheut extra diplomatie, minder Amerikaanse troepen in de frontlinie maar wel veel Amerikaanse militaire adviseurs die het "Iraakse leger" - een bijeengeveegde samenklontering van moorddadige, voornamelijk Sjiitische en Koerdische milities - mogen gaan "trainen". Trainen waarin, in vredesnaam? Het moorden hebben ze uitstekend onder de knie. Als het Amerikaanse leger nog belangwekkende andere vaardigheden heeft, dan is het Pentagon er verbluffend goed in geslaagd die verborgen te houden.
En "militaire adviseurs", doet dat geen waarschuwingslampje branden bij mensen met enig historisch besef? Zo heetten de Amerikaanse interventietroepen in het Zuiden van Vietnam in de jaren zestig aanvankelijk ook. Adviseurs moet je echter beschermen tegen "agressie", en de beste verdediging is de aanval, niet waar? Overigens was het hele rapport van de Iraq Study Group voor president Bush vooral waardevol als toiletpapier: de adviezen erin heeft hij terzijde gelegd, hij doet er liever nog een schep escalatie bovenop.
December was ook de maand van de Ethiopische invasie in buurland Somalië. Voor invallen in buurlanden zijn volgens mij in Neurenberg mensen opgehangen na Wereldoorlog II. Maar deze invasie had de openlijke goedkeuring van de Verenigde Staten, en dan veranderen normen en waarden uiteraard volledig.
Opvallend trouwens hoe media spraken over de door Ethiopië gesteunde "voorlopige regering" , tegeover de Islamitische rechtbanken, veelal als "milities" aangeduid. De grap was dat die 'milities' sinds de zomer vrijwel het hele land beheersten, inclusief de hoofdstad Mogadishu. De 'regering' was slechts de baas in een enkele provinciestad. Was het niet logischer om te spreken van een Islamistische regering tegover een militie in een provinciestad, in plaats van andersom? Lenin's Tomb wijst op de scheve berichtgeving in dit hele conflict, en geeft wat nuttige uitleg, waar dit woordgebruik onderdeel van is en waar ik me dan deels ook op baseer hier.
Het verzet tegen de Ethiopische bezetting is inmiddels op gang aan het komen, met demonstranten in Mogadishu die stenen gooiden naar Ethiopische soldaten, maar ook met een begin van guerrilla, en de aankondiging van de Islamisten dat er meer op komst is. Bill Weinberg bericht erover, op het weblog van World War III report. Wie Bagdad gezellig vindt, zal zich binnenkort ook in Mogadishu weer uitstekend kunnen vermaken, met dank aan de Verenigde Staten als hoofdsponsor van de chaos.
Maar december was toch vooral ook de Maand van de Dode Schurken geworden. Eerst vertrok Pinochet, ex-dictator van Chili. Op 10 december schreef ik daar over, en op 12 december nog meer; ik laat het daar nu verder bij.
Helemaal aan het eind van de maand maakten de beulen van de Amerikaanse bezetters Saddam Hoessein, de vroegere dictator van Irak, af door hem op te knopen. Zo deed Saddam dat destijds zelf ook"grotesk en grof was zijn terreur, zijn beulen betonen zich uitstekende leerlingen. Zelden is een bezettingsmacht er door zijn grofheid zo goed in geslaagd een wrede tiran eruit te laten zien als een slachtoffer van een schrikbewind. Nee, ik treur niet om Saddam, hij was een despoot - maar wel één die zijn grootste misdaden pleegde in de tijd toen hij bondgenoot was van de VS die hem nu de dood in joegen, en van die VS en ook vanuit Nederland actieve steun kreeg voor zijn wandaden. Vraag het maar na aan gifhandelaar Van Anraadt en aan handenschudder Rumsfeld. Voor rouw voor Saddam heb ik geen tijd, geen plaats in mijn hart ook. Maar diepe walging over het spektakel van zijn dood, en zorg over wat het zegt over de Groten en Machtigen en hun fameuze Beschaving - die walging en die zorg voel ik intens. Wellicht in het nieuwe jaar iets meer over deze akelige toestand.
Tussen deze twee sterfgevallen ontviel ons ook nog ex-president Ford, die om het moment dat ik dit tik zo ongeveer heilig verklaard wordt in dagenlange plechtigheden in de Verenigde Staten. Als zoiets in Noord-Korea plaats zou vinden, zou het Westerse hoongelach algemeen zijn. Maar we weten inmiddels: Kleine Schurkenstaten als Noord-Korea zijn belachgelijk, Grote Schurkenstaten uiteraard niet.
Ford herinneren we ons vooral als een vriendelijke, nogal onhandige man die weinig kwaads deed. Maar ook geldt voor hem wat Noam Chomsky herhaaldelijk betoogde, bijvoorbeeld in een lezing rond 1990: "Als de Wetten van Neuremberg toegepast zouden worden, dan zou elke Amerikaanse president van na de oorlog opgehangen worden." Neuremberg was de plaats waar de belangrijkste processen tegen nazi-misdaden plaatsvonden.
Chomsky gaat kort in op Ford zelf, met de volgende woorden: "Ford was er maar voor een korte tijd, dus hij had geen tijd voor erg veel misdaden, maar hij zag kans een grote te plegen. Hij steunde de Indonesische invasie van Oost-Timor, die vrijwel genocidaal was. Ik bedoel, dat maakte de invasie van Koeweit door Saddam Hoessein eruit zien als een theekransje." Overigens zijn er uit het presidentschap van Ford meer misdaden te vermelden, maar wellicht ga ik daar binnenkort nog op in. Een aardige vergelijking van beide heren en hun staat van dienst geeft trouwens Mickey Z. in "Hussein and Ford = Dead Criminals" .
Zo, het jaar zit er, wat betreft het rooieravotr jaaroverzicht althans, eindelijk op. Het wordt tijd voor oliebollen en vuurwerk...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten